'Hebben ze niet door dat de hele camping kan meegenieten van hun luidruchtige bbq?'

De grote familie, verdeeld over twee huisjes, kreeg bezoek. Van zoveel familieleden tegelijkertijd, dat niet meer duidelijk was wie wie was en waar ze bij hoorden. Het bleek een luidruchtige familie. Tussen de twee huisjes in had de patriarch een speaker neergezet, waaruit loeiharde soca beats kwamen. 

Om die muziek te kunnen overstemmen, schreeuwden de familieleden naar elkaar. Van het ene huisje naar het andere huisje, maar ook op de balkons zelf én op straat. Er waren gillende kinderen op fietsjes, schreeuwende tantes in de kleine keukentjes en vaders met diepe stemmen die de boel overstemden. 

Het geschreeuw ging lang door, want er moest van alles worden gecommuniceerd over de barbecues, die voor het voorste huisje pontificaal op de weg werden gezet. "Waarom zetten ze daar die speaker dan niet?", vroeg ik met een glas wijn in mijn hand, de boel aanschouwend. Het echte leven bekijken was zoveel leuker vermaak dan naar een schermpje turen, dat bleek nu maar weer. 

Manlief haalde zijn schouders op. "Dat is vast te efficiënt ofzo." Er kwamen emmers naar buiten. In die emmers bleken een heleboel gemarineerde kippetjes te zitten. Die werden door de kwebbelende tantes op de barbecues uitgestald. In no time was de halve camping gehuld in dikke, donkere rookwolken. 

Knettergek

"Zouden die lui nou niet doorhebben dat ze op een camping staan en iedereen kan meegenieten van die krijsmuziek, dat geschreeuw en die zwarte kooldampen?" "Wat mij vooral verbaast", zei manlief, "is dat niemand durft te zeggen dat ze wat rustiger moeten doen. Die lui zijn knettergek. Kijk, je ziet de hele tijd mensen komen kijken, maar ze gaan allemaal weer weg als ze zien wat ze voor vlees in de kuip hebben."

Toen zag ik het ook. Mensen die geërgerd kwamen aanlopen, maar allemaal rechtsomkeert maakten. Ik snapte het wel een beetje, want de mannen van het gezelschap waren reusachtig en zagen er met hun loeigrote gouden kettingen en dikke horloges niet uit als types met wie het genuanceerd converseren was. Boze medecampinggangers dropen stuk voor stuk weer af. "Dit gaat nog een lange avond worden", zei ik, terwijl ik mezelf nog een wijntje inschonk. 

Ik had het mis. De lange avond duurde precies een uur. De kippetjes gingen rond, de rookwolken trokken van links naar rechts. Er kwam nog een rondje drank op tafel, kinderen vielen van hun fietsjes en jankten de boel bij elkaar, de mannen werden nog bozer en schreeuwden nog harder. 

Mooie bonte avond 

Maar toen had de zoon van de campingbaas er blijkbaar genoeg van. Om 20 uur stipt stapte hij met een vriendelijk gezicht uit zijn golfkarretje en sprak meteen de capo di tutti capi, de baas der bazen, aan. De muziek ging uit en zodra de laatste kippetjes waren gegrild, ook de barbecues. Iedereen kon weer opgelucht van de openbare campingweg gebruikmaken. 

De volgende ochtend vroeg bleken de twee families vertrokken. "Nou, die hebben een mooie bonte avond achter de rug", mompelde ik. "Zullen we vanavond barbecueën?" vroeg ik manlief. Hij vond het een geweldig idee. 

Geen aflevering van 'bij ons thuis' missen? Klik dan op de 'Bij ons Thuis'-tag en vervolgens op volgen.