'Hoe kan ik op deze website nou bewijzen dat ik écht ik ben?'
Journalist Franke blogt elke woensdag over de avonturen van haar gezin. Deze week wil ze zichzelf inschrijven op een website, maar dat mislukt. "Ik ben nu drie keer geweigerd, wat moet ik doen?"
De derde druk van mijn boek Ik denk dat ik het wel kan verschijnt binnenkort in de winkels, een feit waarop ik bijzonder trots ben. Het boek verscheen in 2021 en nog altijd zijn er jonge moeders die mijn handboek voor het eerste jaar moederschap lezen. Hoe leuk is dat?
Ter gelegenheid van die derde druk wilde ik reclame maken. Nu, in de zomer, heb ik daar mooi de tijd voor. En zo struinde ik een website af om reacties van lezeressen te lezen. De meningen waren verdeeld. De een vond het 'humoristisch en vol nuttige tips', de ander een 'stom millennial-boek' - wat ik stiekem toch ook een compliment vind omdat ik officieel geen millennial ben.
Ik keek bij verschillende online boekhandels hoeveel sterretjes ik kreeg en concludeerde blij dat mijn boek over het algemeen goede cijfers kreeg. Daarna struinde ik bij websites van bibliotheken om te kijken of ik werd uitgeleend en zag zelfs wachtlijsten. Ook dat leek me een goed teken.
Op een boekenleesclubsite bleef ik hangen. Daar las ik niet alleen meningen, maar zag ik ook hoeveel mensen het nog wilden lezen, en hoeveel het aan het lezen waren. Ook zag ik dat ik mezelf kon aanmelden als de auteur van het werk, zodat ik met mijn lezers kon communiceren. Dat leek me ook wel wat. Snel gaf ik alle benodigde gegevens door.
Geweigerd
"We geloven niet dat jij de auteur van dit werk ben", kreeg ik terug, in een standaard mailtje. "Wat krijgen we nou?", zei ik, en vulde alle gegevens nog een keer in. Ook een tweede en derde keer werd ik als auteur van mijn eigen werk geweigerd.
"Hoe moet ik nou bewijzen dat ik ik ben?", dacht ik wanhopig. "Dit is de derde keer dat ik word geweigerd", zei ik tegen manlief. "Stuur ze gewoon even een mailtje", zei hij. Ik vond het erg dom dat ik daar zelf niet aan had gedacht.
Ik stuurde meteen een mail. Met foto’s, misschien konden ze mijn privékiekjes met de foto op de achterflap vergelijken. En daar was-ie dan na wat gedoe: mijn goedkeuring. Eindelijk was ik door de site erkend als auteur van het werk.
Eén volger
Ik uploadde een foto en vertelde wat ik zelf op dit moment aan het lezen was. Ik kreeg één volger en dat was dat. Tot communicatie met mijn lezers heeft het tot nu toe niet geleid. Maar dat komt vast nog wel, tegelijk met die derde druk, voorspel ik.
Geen aflevering van 'bij ons thuis' missen? Klik dan op de 'Bij ons Thuis'-tag en vervolgens op volgen.