Margo brengt variété terug op het podium: burlesque, muziek en acrobatiek
De dood hoort bij het leven, al schuiven we ‘m graag zo lang mogelijk voor ons uit. Denk jij weleens na over de soundtrack van je leven? Elke week geeft een lezer een inkijkje in diens slotakkoord. Margo (42) is public speaking coach en theatermaker. Voor haar slotakkoord heeft zij een schitterende plaat in gedachten:
Welk nummer wil je sowieso laten horen op je eigen afscheid?
"Slide van Ani DiFranco."
Je hebt niet alle cookies geaccepteerd. Om deze content te bekijken moet je deaanpassen.
Waarom juist dit nummer?
"Ik wist het meteen. Ani diFranco is een Amerikaanse singer-songwriter en er is iets met de opbouw en het ritme van dit nummer, dat 'iets' raakt mij. Het is een gevoel van doorzettingsvermogen. We blijven doorgaan, ook als het leven anders gaat. Ik zet 'm bewust in als ik wat kracht nodig heb. Als ik bijvoorbeeld aan het nadenken ben over een project in het theater, te veel in mijn hoofd zit en alle opties tegen elkaar afweeg. Uiteindelijk weet ik dat ik terug moet naar de kern, naar mijn kracht. Als ik dit nummer opzet, kom ik daar meteen bij. Muziek en tekst brengen me in beweging.
Ani DiFranco schrijft heel poëtisch en dit nummer resoneert het meest bij mij. Zij komt van een migrantenfamilie. Ik was zeven toen we voor mijn vaders werk naar de omgeving van Washington D.C. emigreerden. Daar ben ik opgegroeid en dat heeft veel indruk gemaakt. Er zit een bepaalde klank in dit nummer die ik van vroeger ken. Het is fijn om soms even terug te vliegen in de tijd."
En wat zegt het over je leven?
"Mijn persoonlijkheid is denk ik gevormd door het verhuizen op jonge leeftijd. Ik heb er een onuitputtelijke lust voor reizen en andere culturen aan overgehouden. Ik herinner me dat mijn ouders ons meenamen naar een jazzclub, dat maakte enorme indruk op me. Het was entertainment en theatraal, daar ben ik van gaan houden. Toen al wist ik dat ik hier iets mee wilde doen. Als meisje nodigde ik al mensen uit in de buurt om naar me te komen kijken. Ik voelde: dit is wat ik wil. Nu maak ik zelf theater.
Als tiener speelde ik toneel, nu improviseer ik veel. Ik kan vliegensvlug dingen verzinnen en nummers maken die rijmen, dat slaat aan en ik vind het heerlijk. Mijn lievelingsact is mijn alter ego Lady Marmalade. Ik ben een behoorlijke dromer, altijd bezig met hoe dingen eruitzien. Ineens vond ik een vorm waarin ik het naar buiten kon brengen; als Lady Marmalade ben ik MC, de presentator die alles bij elkaar brengt. Het mooie is dat je met improvisatie samen met het publiek een ervaring deelt die alleen op dat moment bestaat en daarna weer verdwijnt. Het voelt daardoor als echt samen zijn. Die gedeelde ervaring bestaat alleen op dat moment met die groep mensen. Zelfs als je het filmt is het anders.
"Burlesque is vrijgevochten, het mag sexy en gek zijn"
Na afloop van een improvisatieshow werd ik gevraagd een burlesque show te presenteren. 'Wat is burlesque?' vroeg ik. Nu weet ik dat het een viering van het lichaam is, met over de top kostuums en veel dans. Het is veel meer dan tepelkwastjes. Het gaat vooral om het eren van de persoon en het lichaam en daarmee geeft het een draai aan striptease. Het is zeer vrijgevochten, want het mag sexy en het mag gek. Op 21 oktober sta ik met mijn eigen variété show in De Kleine Komedie in Amsterdam, en uiteraard heb ik daar ook burlesque aan toegevoegd. Maar ook dans, acrobatiek, muziek en een clown. Het is fijn om publiek het gevoel te geven dat zij ook vrij zijn om zich uit te drukken zoals zij willen. Het is uitbundig en seksueel bevrijdend, dat ben ik ook.
We denken dat we in Nederland al behoorlijk vrijdenkend zijn, maar dat is helemaal niet zo. Het mooie is dat allebei deze gedachten naast elkaar kunnen bestaan. Ik kan op het podium als Lady Marmalade uitzinnig zingen, en daarna als Margo naar huis gaan en stilletjes naar Ani DiFranco luisteren. Ik ben het allemaal."
Waar droom je van?
"Van een fijne plek waar verschillende clubjes mensen samenkomen en samenwerken. Een hele fijne avond met bekenden in een theatrale ruimte, als een vertaling van de samenleving, waarin we respect hebben voor elkaars werk en dat kunnen vieren. Het lijkt wel of er een soort rem op variété zit. Het is meestal óf comedy, óf spoken word, óf dans, het komt bijna nooit samen. Die brug ga ik slaan. Na zestien jaar op het podium wil ik Lady Marmalade haar moment geven. Ik wil haar vieren, en mezelf ook. En verder droom ik natuurlijk van liefde om me heen en vrede in de wereld, maar doen we dat niet allemaal?"
Wat is je guilty pleasure?
"Guilty zou ik het niet noemen, maar ik heb wel een strange pleasure. Ik houd heel erg van even getallen. Dus als er iets overblijft in de voorraadkast, dan heb ik dat graag in een even aantal. Vier eieren, zes sneetjes brood, dat soort dingen. Dat vind ik fijn. En dus bak ik gerust een extra ei, omdat het overgebleven aantal in het doosje me dan beter aanstaat. Het is een beetje controledwang en ook een beetje esthetisch. Net als bij de pindakaas, die moet vlak achterblijven en geen kuiltje in de pot. Je kunt wel stellen dat ik de MC ben op het podium én in mijn koelkast."
Meedoen?
Welk nummer moet er op jouw uitvaart worden gedraaid? En wat zegt dat over jouw leven? Wil je meedoen aan deze rubriek, mail dan je verhaal naar hanneke.mijnster@rtl.nl