Jacqueline wilde nooit meer daten: 'Ik nam genoegen met kruimels'

"In mijn leven heb ik heel wat dates gehad. Steeds was ik op zoek naar een klik en vlinders in mijn buik. En als ik die voelde, ging het vaak snel. Voordat ik het wist was ik aan het zoenen en belandde ik met een man in bed. 

Pas na een tijdje vroeg ik me dan af: wie ben jij eigenlijk? Dan besefte ik dat zo’n man niet helemaal eerlijk was of emotioneel niet openstond voor mij. Maar ik was dan al verliefd en zat er te diep in. Ik vond dat je voor een relatie moest werken en je best moest doen, terwijl ik al veel eerder had moeten zeggen: sorry, dit werkt niet voor mij. Dat had me een hoop ellende bespaard."

"Mijn dategeschiedenis begon op de middelbare school, toen ik interesse kreeg in jongens. Ik zat op dansles en leerde daar op mijn zestiende mijn eerste vriendje kennen, met wie ik drie jaar verkering had. Toen dat uitging, was ik als single veel in de disco te vinden om te dansen en te flirten. Ik viel op stoere jongens, types met bravoure en praatjes. Zelf had ik ook mijn woordje wel klaar, ik vond het leuk om aan elkaar gewaagd te zijn."

Niet knetterverliefd

"Met mijn vriendengroep ging ik veel stappen. In die groep leerde ik mijn latere man kennen. Hij was lief en deed enorm zijn best voor mij. Die aandacht vond ik leuk, maar knetterverliefd was ik niet. Hij was heel anders dan de dominante praatjesmakers die ik gewend was, maar dat vond ik wel prettig. 

Dit was een man voor wie ik alles kon regelen en die controle hebben vond ik fijn. We trouwden en kregen twee kinderen. Het was een rustige relatie waarin we uiteindelijk als broer en zus langs elkaar heen leefden. We groeiden uit elkaar en ik voelde dat ik voor mezelf moest kiezen. Na dertien jaar huwelijk vroegen we in 2006 de scheiding aan."

"Na mijn scheiding ging ik op datingsites. Zo ontmoette ik een leuke man, iemand met een eigen mening en veel humor. Maar hij was ook iemand met problemen, zo had hij schulden overgehouden aan zijn scheiding.

In mijn huwelijk was ik gewend de kar te trekken, dus ik schoot weer in de redmodus en wilde dit wel even fiksen voor hem. Dat was niet goed voor onze relatie. Ook waren er invloeden van buitenaf die het ons moeilijk maakten. Mijn moeder zag mijn vriend niet zitten en zijn ex-vrouw zat ons dwars waar ze maar kon. Na tien jaar strandde deze relatie."

Ene korte relatie na de andere 

"Daarna ben ik lang zoekende geweest en had ik via online daten de ene korte relatie na de andere. Vaak waren die kerels te lief of niet zelfstandig. 

Ook trof ik een narcist die zwaar over mijn grenzen ging. Eerst leek hij de prins op het witte paard, tot hij mij in zijn web had. Toen veranderde hij: alles wat er misging in zijn leven was mijn schuld en hij kleineerde me. Zo gaf hij rapportcijfers voor het eten als ik had gekookt. Ook ging hij vaak vreemd, wat hij opbiechtte om vervolgens zielig te doen. Hij was altijd het slachtoffer."

"Het is heel makkelijk om die mannen steeds de schuld te geven, maar ik had hier ook een aandeel in. Ik gaf mijn grenzen niet op tijd aan en deelde mijn behoeften en verlangens niet. En ik nam genoegen met kruimels." 

Na drie dagen alweer op Tinder 

"Mijn laatste vriend gaf mij amper liefde. Maar hij had een fantastisch gezin met leuke kinderen en kleinkinderen die gek waren op mij. Daardoor ging ik steeds over mijn grenzen heen, ik wilde zó graag dat die relatie zou slagen. En dus pikte ik het dat hij bijna elke zondag op de golfbaan stond en amper iets gezelligs met mij deed. Of dat hij mij als een soort mooie handtas meenam naar feestjes, om mij vervolgens de hele avond alleen te laten.

Ik was hartstikke gek op hem, maar toen zelfs zijn beste vriend zei dat hij vond dat deze man mij niet goed behandelde, gingen mijn ogen open. Ik beëindigde de relatie en drie dagen later stond-ie alweer op Tinder. Alsof het allemaal niets had betekend."

"Na deze relatie besloot ik nooit meer te daten, ik was er helemaal klaar mee. Ik was altijd de stoere, zelfstandige vrouw die haar eigen boontjes dopte, maar zat nu in een diep dal en ik besefte dat ik voor de verandering eens voor mezelf moest zorgen in plaats van altijd voor een ander alles op te lossen."

Vinden van je eindman 

"Ik maakte veel wandelingen in het bos en luisterde dan naar de Laatste Liefde podcast. Het was alsof ik mijn eigen verhaal hoorde. Ook ik gaf me volledig aan mannen die mij nét genoeg gaven om door te gaan, en dat wilde ik niet meer. Via de podcast kwam ik terecht bij een relatie-expert die gespecialiseerd is in het vinden van je eindman, zoals zij dat noemt. Ik ging bij haar een coachingtraject volgen om naar mezelf en mijn aandeel in al die gesneuvelde relaties te kijken. 

Ik viel steeds op de foute mannen en dat was ik beu. In het traject kreeg ik flink de spiegel voorgehouden. Ik had nooit moeten accepteren dat mijn laatste vriend mij altijd op de laatste plek zette. Ik leerde dat ik meer liefde aan mezelf moest geven in plaats van aan Jan en alleman. Dat ben ik gaan doen. Zo ben ik een paar keer in mijn eentje op vakantie gegaan en ik had de tijd van mijn leven. Daten wilde ik echt niet meer. Die mannen had ik helemaal niet nodig, vond ik."

"Een onderdeel van het coachingtraject was het schrijven van een datingprofiel. Dat deed ik, al was ik totaal niet van plan om dit profiel daadwerkelijk online te zetten. Ik schreef wat ik in een partner zocht: iemand die zijn leven op orde heeft, energie haalt uit zijn werk, trots is op zijn familie en in z’n vrije tijd actief is. 

Ook schreef ik wat ik in een relatie zocht, namelijk bewust samen tijd doorbrengen maar ook een eigen leven leiden. Een vriendin drong aan dat ik mijn tekst tóch op een datingsite zou zetten. Na lang aandringen opende ik een profiel op Lexa. De volgende dag zou ik het profiel weer verwijderen, besloot ik."

Niet te snel oordelen

"Maar toen kreeg ik een reactie van een man die de moeite had genomen om die hele lap tekst van mij te lezen; een goed teken dus. Hij stuurde een leuk berichtje en wilde graag koffie drinken. Vooruit dan maar. We hadden het gezellig samen maar ik voelde geen superklik, ik dacht dat hij mijn type niet was. 

Maar in het traject had ik geleerd dat ik niet te snel moet oordelen en eerst moet gaan ontdekken wie die persoon is en of onze belangrijkste karaktereigenschappen matchten. Oké, misschien leer ik hiervan, dacht ik."

"Een maand lang dronken we regelmatig koffie, maakten we wandelingen en voerden we vele gesprekken. We bleken zoveel raakvlakken te hebben. Toen ik een week heel druk was met werk, bood hij aan voor mij te koken, en meteen extra porties te maken die ik kon invriezen voor drukke tijden. 

Hij kwam aanlopen in een mooie outfit en een koelbox vol boodschappen en vroeg waar de pannen stonden. We zaten aan tafel en ik dacht: ben ik nou misselijk van het eten of voel ik toch vlinders? Ik realiseerde me dat ik deze man niet moest laten gaan, al vroeg ik hem wel geduld met mij te hebben. 'Al moet ik een half jaar wachten, je bent het meer dan waard', was zijn antwoord."

Eindelijk een gelijkwaardige relatie

"We zijn nu een aantal maanden samen. Voor mijn verjaardag neemt hij me mee naar Parijs. Niks geen kruimelman, niks geen man die mijn bagagedrager nodig heeft en gered moet worden. Ik heb heel stellig gezegd dat ik nooit meer zou daten, maar daar moest ik op terugkomen. 

Als je maar weet wat je doet en de juiste aanvliegroute neemt, kan daten je iets moois brengen. Ik weet nu wie ik ben en wat ik wil, dat is het grote verschil met eerder. Nu heb ik een gelijkwaardige relatie, misschien wel voor het eerst in mijn leven. En dat was mijn wens."

Wil je geen aflevering van deze rubriek missen? Klik dan op de Nooit Meer-tag hieronder en vervolgens linksboven op 'Volgen'.

Nooit meer? 

Wil jij ook je verhaal kwijt en vertellen wat je 'nooit meer' wil meemaken, doen of juist laten? We zijn benieuwd naar jouw verhaal. Mail ons op weekendmagazine@rtl.nl