Melissa's vriend had een affaire met zijn stagiaire: 'Zijn verweer? Zij zag tenminste wel zijn potentie'

"Hij was de goede jongen tussen al die patsers. In de vierde kwamen we bij elkaar in de klas en net voor de zomervakantie werden we een stel. Nou ja, we kregen verkering, want een stel werden we pas echt toen we twee jaar later samen in zijn studio gingen wonen en ineens op zaterdag samen de weekboodschappen deden."

"We hadden een vergelijkbare thuissituatie waardoor we allebei vroeg volwassen moesten worden. Bovendien hadden we gezamenlijke dromen, dat maakte ons een team. Groot dromen, hard werken en in het weekend een keukentafel vol met vrienden en goed eten, daarin vonden we elkaar. 

Zakelijk ook, trouwens. Met mijn marketingachtergrond hielp ik hem met zijn ondernemersplan en ook toen hij een zaak begon in sportartikelen deden we veel samen in zijn bedrijf. Hij werkte hard en veel en soms zagen we elkaar alleen op zondag. Dat gaf niet, want ik gunde hem zijn droom en als we samen waren, was het goed."

Dikke auto en merkkleding

"Na een paar jaar had hij meerdere filialen geopend en werd het steeds stroperiger tussen ons. Als we uit eten gingen, zat hij de hele avond op zijn telefoon. Er was altijd wel een mailtje dat niet kon wachten of een appje dat de ruimte in zijn hoofd weer in beslag nam. 

Als ik er wat van zei dan kreeg ik een snauw, want ik wist toch wel dat de zaak niet kon wachten? En ik profiteerde er zelf toch ook van? Zijn inkomen groeide en zijn belangstelling voor dure merken ook. Stond er ineens een dikke auto voor de deur, hij droeg alleen nog maar merkkleding en voor mijn verjaardag kreeg ik een jasje van Chanel. Ik vond het zo naar. Hartstikke duur en helemaal niet mijn smaak. En juist daar zat de pijn, want dat jasje bevestigde wat ik al voelde, maar niet eerder wilde inzien: we waren elkaar kwijtgeraakt."

"Een vakantie zou ons goed doen, dacht ik. Drie weken naar een warm oord, daar zouden we elkaar wel weer vinden. Ik boekte een safari door Zuid-Afrika, hij nam toch zijn laptop mee want zo lang kon de zaak echt niet zonder hem. Het werd een fiasco. 

We hadden vaak ruzie, hij dronk bijna elke avond te veel en het viel me op hoe hij veranderd was. Arrogant, onaardig tegen chauffeurs en hotelmedewerkers, en ieder gesprek kwam vroeg of laat uit op geld. Zijn geld. Hij sprak niet meer over 'ons' maar over 'ik'. Hij klaagde over onze vrienden, sprak lelijk over mijn zus en zat nog steeds iedere vrije minuut op zijn telefoon."

Drie weekenden in de skybox

"In de maanden die volgden bleef het schuren tussen ons. Hij riep 'wat moet je toch met die meid?' toen ik naar mijn beste vriendin wilde gaan. Hij nam het me kwalijk dat ik een avond met haar verkoos boven het derde weekend op rij in de skybox van zijn favoriete voetbalclub. 

Hij vond dat we ons moesten omringen met nieuwe mensen, ondernemers zoals hij, waar we wat van konden leren. Ik bleef hangen in mijn oude leven en dat remde ons geluk, beet hij me toe tijdens een dronken ruzie." 

"Die woorden zorgden voor de eerste grote barst. Want voor het eerst voelde ik in mijn hele lijf dat ik helemaal niet mee wil in zijn wereld. Ik ben blij met mijn eigen wereld en iedereen die zich daarin begeeft.

Ik ben heel ambitieus en graag goed in mijn werk, maar de liefde van de mensen om mij heen is toch echt het enige dat telt. Mijn normen en waarden zijn glashelder voor mij en het leek wel alsof hij op dat gebied een nieuw pakket had besteld."

Affaire met de stagiaire

"Niet veel later kreeg ik een mail van een van zijn stagiaires, die hem er genadeloos bijlapte. Hij deed het met een van de andere stagiaires en ze vond dat ik het moest weten. Hij ontkende niet eens, toen hij thuiskwam. 'Zij zag tenminste zijn potentie', riep hij, 'ik hield hem klein'. 

Het feit dat hij niet eens meer de grap in deze woordkeuze zag, waar we voorheen absoluut samen om zouden lachen, zei genoeg. Onze 'wij' was nu echt voorbij."