Mark is 3 januari jarig: 'Niemand heeft dan zin in feest, maar toen ik 40 werd was iedereen er'

Welk nummer wil je sowieso laten horen op je eigen afscheid? 

"Teardrop van Massive Attack."

Waarom juist dit nummer?

"Het is al heel lang Teardrop, al sinds de middelbare school. Ik zag de videoclip vaak op MTV, daarin zie je een embryo, precies passend bij het ritme van een hartslag in dit nummer. Ik word er rustig van, iedere keer dat ik het hoor. Die combinatie doet me denken aan hoe het leven altijd doorgaat, ook wanneer het hier ophoudt. 

Ik heb altijd geroepen dat ik muziek op mijn begrafenis te afgezaagd vind. Als enorme filmliefhebber laat ik liever een paar treffende fragmenten zien, zoals de eindscène van Fight Club. Mijn liefde voor film is ontstaan bij Scream. Als kind had ik echt mappen vol daarmee. 

Voor mijn veertigste verjaardag hebben mijn vrienden die film helemaal opnieuw opgenomen met mij als personage. Toen merkte ik wel hoeveel waardevolle connecties ik heb opgebouwd. Ik ben op 3 januari jarig, dat is zo’n beetje de nationale dinsdagdip. Niemand kwam ooit op mijn verjaardag en toen stonden ze er allemaal. Daarmee hebben mijn vrienden zich vrijgespeeld voor verjaardagsvisite voor de rest van mijn leven. 

Het nummer Teardrop mag wel, en dan graag met videoclip. Het lijkt me fijn om het niet zo zwaar en dramatisch te maken, en mijn nabestaanden een sprankje hoop mee te geven."

Wat zegt het nummer over je leven? 

"Ik ben niet religieus, maar ik houd altijd hoop dat het hierna niet allemaal stopt. Bewijs ervoor heb ik niet, maar ik denk graag dat onze energie overgaat in iets anders als het eindigt. Het is me tot nu toe bespaard gebleven dat ik iemand die dichtbij me stond heb verloren, dus dat hangt ook als zwaard van Damocles boven mijn hoofd. 

Ik ben ook wel benieuwd wat er dan gebeurt met mijn perspectief. Als de dood niet dichtbij is geweest, neem je het leven makkelijker voor lief. De laatste jaren treedt dit onderwerp meer naar de voorgrond, want bij ouder worden hoort nu eenmaal dat je meer met je eigen sterfelijkheid wordt geconfronteerd. Het leven wordt aan de ene kant zwaarder en aan de andere kant lichter als je ouder wordt." 

"Een zondagskind ben ik overigens niet. In mijn jonge jaren heb ik veel voor mezelf moeten uitzoeken en was ik verantwoordelijk voor grote keuzes. Ik heb het vaak in mijn eentje moeten doen. Dat geeft kracht en vertrouwen in mezelf, maar ook een gevoel van eenzaamheid. Aan het einde van de rit moet je het alleen oplossen, weet ik, maar ik moet oppassen dat ik mensen daarmee niet op afstand houd. Dat is een gevecht geweest en dat ben ik nu nog steeds aan het leren."

Beroep willen doen op anderen 

"Het afgelopen jaar heb ik niet gewerkt, want ik wist niet meer of ik het nog wel wilde, dat drukke talkshowleven. Ik ben gaan reizen, deels ook alleen en dat was mooi en confronterend. Ik kwam erachter dat echt alleen zijn niks voor mij was. 

Voor het eerst had ik meer ruimte voor reflectie en voor voelen, en ik zag in dat ik naast mijn behoefte om sterk individueel door het leven te gaan soms ook een beroep mag en wil doen op anderen. Hulp vragen is moeilijk, maar ook mooi. Je gaat in je eentje dood, maar ik zie in dat ik besta vanuit de connecties om mij heen."

Waar droom je van? 

"Ik droom steeds minder ver weg en leef voornamelijk in de dag zelf. Ik ben niet zo’n vooruitkijker. Dat betekent niet dat ik onbezorgd ben, want ik kan best wel piekeren over hoe ik kan voorkomen dat dingen misgaan. In de kern ben ik een gelukkig persoon en ik heb ook geleerd om blij te zijn met hoe het me vergaat in het leven. Wat dat betreft zou mijn droom misschien juist mogen zijn dat ik ruimte maak om te voelen wat ik echt nog zou willen."

Wat is je guilty pleasure?

"Vreselijk woord, en onnodig, want ik schaam me nergens voor. In de dingen die we 'volks' noemen schuilen juist ook de mooie lessen. Diep van binnen ben ik een grote nerd, én ik hou heel erg van spelletjes. Vorige week was ik in een escaperoom en ik vond het fantastisch. Nu heb ik een groepje samengesteld dat net zo dol is op zo’n reallife ZELDA-experience als ik. Want echt, zo voelde het. Ik heb altijd veel videogames gespeeld en een escaperoom is soort upgrade daarvan. Het is allerleukst als je het samen doet. Na afloop hoorde ik dat mijn gelukzalige glimlach besmettelijk is. Zegt alles toch?"

Wat is jouw Slotakkoord?

Welk nummer moet er op jouw uitvaart worden gedraaid? En wat zegt dat over jouw leven? Wil je meedoen aan deze rubriek, mail dan je verhaal naar hanneke.mijnster@rtl.nl