Jacqueliens man stond gister op de Mount Everest: 'Het was duwen en trekken'

Sander was op 3 april met een vriend uit Nederland vertrokken om met zeven anderen en een expeditieleider de Mount Everest te beklimmen. Jacquelien had al 36 uur niks van hem gehoord totdat hij vanochtend om half 7 eindelijk belde. Ze had toen al via de expeditieleider gehoord dat haar man veilig de top met een hoogte van 8848 meter had bereikt.

"Ik heb het lang uitgezeten maar op een gegeven moment dacht ik: ik moet het nu weten. Ik las namelijk steeds meer berichten over mensen die waren overleden." Dus draaide ze het noodnummer van de organisatie van de expeditieleider. Uren later belde haar man zelf en konden ze elkaar vijf minuten spreken via de satelliettelefoon. "Hij sprak heel langzaam en klonk vermoeid. Dat was best heftig om te horen."

Cycloon

Het is de vijfde van de zeven hoogste bergtoppen ter wereld waaraan Sander zich waagde. Zijn route liep via de Tibetaanse noordkant. Er worden maar 144 vergunningen voor deze tocht uitgegeven. De Nepalese zuidkant is veel drukker. Daar gaat het om zo’n duizend klimmers, inclusief de sherpa's. Dit in combinatie met het korte seizoen, dat van april tot mei loopt, maakt de zuidkant zo gevaarlijk. En door de harde windstoten die cycloon Fani in India met zich meebracht, waren er maar weinig dagen waarop het weer goed genoeg was om de Mount Everest te beklimmen.

Chaos

"Nu de wind is gaan liggen en het seizoen z’n einde nadert, was dit voor iedereen het moment om te gaan. Dan ontstaat chaos op de berg", vertelt Jacquelien. Sander heeft zelf niet in de file gestaan omdat het rustiger is aan de noordkant. Maar hij heeft de drukte bovenin wel gezien. "De top is klein. Iedereen wil er tegelijk staan, dus dat was echt duwen en trekken. Dat is behoorlijk heftig. Na de klim was hij op en heeft hij gehuild op de schouder van de expeditieleider."

Dronken

"Klimmers stonden veel te lang in de rij", vervolgt Jacquelien. En met een gelimiteerde voorraad zuurstof en temperaturen van rond de -50 ligt hoogteziekte op de loer. "Je hersenen kunnen het dan niet meer aan. Je komt bijna in een dronken staat en denkt dat je de hele wereld aankunt, maar je lichaam is al aan het afbreken." 

Daar komt nog bij dat de klim naar de top binnen 48 uur voltooid moet worden omdat het anders fysiek niet vol te houden is. "Daarom zijn er ook doden gevallen", vermoedt ze. "Mensen hebben te lang staan wachten. Ze zagen de top voor hun neus, wisten dat ze er bijna waren en wilden doorzetten. Dan kom je in gevaar met de tijd."

Emoties

Op dit moment is de groep van Sander aan het rusten in het advanced base camp op 6492 meter hoogte. Ze hebben namelijk 48 uur niet geslapen, alleen af en toe gerust. Daarna is het de bedoeling zo snel mogelijk af te dalen naar het lager gelegen basiskamp op 5182 meter hoogte. Jacquelien is blij als het avontuur voorbij is. "Het is toch wel een uitdaging om een gezin met twee kinderen draaiende te houden met al die emoties."