Sluiting school door lerarentekort, of meer aan de hand? 'Voor kinderen was het de hel'

Aster zat acht jaar in de ouderraad. Ze wil aan de kaak stellen dat lerarentekort niet het enige probleem is waar de school last van had. "Het was de hel voor die kinderen."

'Jullie leraar vindt jullie niet leuk'

De ellende begon voor Aster toen haar jongste zoon in groep acht zat. "Ze hadden twee docenten, die gingen beide middenin het schooljaar weg. De eerste in december, de tweede in februari. Vooral de tweede docent die weg ging, een jonge meester, daar waren de kinderen echt dol op." De zoon van Aster, Kasper (niet zijn echte naam), kreeg samen met zijn klasgenootjes te horen dat zij de schuld waren. "Ze kregen te horen dat hij een leukere school had gevonden met leukere kinderen."

Een jaar eerder is ook de directrice van de school weggegaan. "Die liep er zeker zo'n tien à vijftien jaar rond," vertelt Aster. Zo vertrokken er steeds meer leraren. "Ik kende niemand meer in de bovenbouw," vertelt Aster. En dat terwijl de oudste dochter van Aster met veel plezier haar hele basisschooltijd heeft doorgebracht op deze school.

Zeven docenten in vijf maanden

Maar in schooljaar 2016/2017 ging het mis. Kasper zat toen in groep 8. "Het is voor die kinderen echt de hel geweest." Aster vertelt haar verhaal rustig, maar emotie is nog te horen in haar stem. "Al de kinderen in groep 8 van dat jaar hebben een deuk opgelopen." Hoe kon het zo mis gaan?

Na het vertrek van de tweede docent in februari van het schooljaar, werden de kinderen verschillende docenten voorgeschoteld. "Ze hebben zeker zeven verschillende docenten gehad in die paar maanden. Van een geschiedenisdocent die maar een week voor de klas stond, tot drie verschillende docenten op één dag. Groepen werden totaal door elkaar gegooid."

Onrust

Het zorgde voor veel onrust bij de kinderen. Er was geen enkele vorm van structuur meer. Waar er eerder niets aan de hand was, ontstond er nu een klas met probleemkinderen. "Afspraken werden niet nagekomen. Kinderen kregen huiswerk mee en werd gezegd dat er een toets zou komen, maar die kwam niet. Er werd geschreeuwd in de klas, kinderen werden eruit gestuurd."

Aster vertelt verder: "Mijn zoon is een keer een hele dag opgesloten in het materiaalhok in het gymlokaal, met twee of drie andere jongens. Ze waren de klas uitgezet en moesten in een ander gebouw, waar het gymlokaal was, in de materiaalkast blijven. De hele dag! Hij kwam thuis met: 'Wat ik nu weer meegemaakt heb!' En ik natuurlijk weer bellen, klacht indienen bij de school. Met andere ouders in gesprek."

De maat vol

De maat was vol toen Kasper met blauwe plekken thuiskwam. Aster vertelt over een nieuwe pedagogisch medewerker die haar zoon hardhandig aanpakte. "Hij was met jongens aan het klooien in de wc ofzo. Dat kan ook best zo zijn geweest, hij is ook geen heilige. Maar hij werd toen aan z'n arm de wc uitgesleept. Met een blauwe bovenarm tot gevolg."

Na groep acht verhuisde Aster met haar gezin. "We hadden als besloten om Kasper in de nieuwe woonplaats nóg een jaar groep acht te laten doen, omdat hij een jonge leerling is. "We gunden hem nog een leuk jaar groep 8. En daar ben ik zo blij mee. Dat heeft hem weer zelfvertrouwen gegeven en de basis die hij nodig had voor de middelbare school." Inmiddels is Kasper 13 en zit hij op de middelbare school. Het gaat goed met hem. "Geen huilbuien meer."

Bestuurder Hubert de Waard van Stichting Sirius, het schoolbestuur waar de 16e Montessori-school onder valt

"De kwaliteit van de school is zwak geweest. Er moest een kwaliteitsverbeterslag gemaakt worden. Dat zorgde voor extra werkdruk. Niet iedereen kon dat waarmaken op dat moment. Ook hebben wij het lesgeven op de Montessori-manier moeten opgeven op deze school. Het concept werkte niet goed op deze locatie.

Dit zijn redenen geweest waarom sommige leerkrachten zijn weggegaan. Ze konden bijvoorbeeld op een andere school wel op een echte Montessori-manier lesgeven. Of ze vonden een school dichter bij huis. Ook zagen we dat, toen de eersten vertrokken, anderen dachten: ik kan ook wel eens wat anders gaan doen.

Dat er elf leerkrachten in één jaar weg zijn gegaan kan ik niet bevestigen, maar ik weet wel dat bijvoorbeeld één groep in een jaar tijd, zes leerkrachten heeft gehad. Dat geeft heel veel onrust. Kinderen gaan dan ander gedrag vertonen. Dit was voor de kinderen en de leraren een pittige periode. Maar mij zijn geen incidenten bekend van leraren die kinderen in een materiaalhok stoppen of kinderen die worden geslagen. Er wordt op onze school niet geslagen, er worden geen kinderen in hokken gestopt. 

Uiteindelijk zijn er door deze korte onrustige periode zo'n 65 leerlingen weggegaan, doordat ouders een andere school voor hun kinderen zochten. Maar de laatste tijd ging het juist beter. We waren het tij aan het keren. Ouders waren tevreden. Het team was goed bezig. De inspectie gaf de school nog wel een onvoldoende, maar dat kwam vooral omdat we met name startende leraren hadden. Zij moeten hun didactische vaardigheden nog op peil brengen. Als er geen lerarentekort was geweest en we gewoon ervaren leraren hadden kunnen werven voor deze school hadden we de school niet hoeven te sluiten."