Deze bewoners willen nooit meer terug naar Tarwekamp: 'We zullen geen oog meer dichtdoen'

'Ik weet dat het veel gevraagd is in deze tijd van woningnood maar is er misschien iemand die een woning met 3 slaapkamers beschikbaar heeft tegen een betaalbare prijs voor langere tijd? …' 

Zo begint de oproep die Patricia Wind (51) gisteravond op Facebook deed. "Tuurlijk we leven nog, maar we zijn wel in grote onzekerheid", zegt haar man Iwan (49) tegen RTL Nieuws.

Het echtpaar en hun 19-jarige dochter (hun zoon van 22 was elders) sliepen zaterdagochtend in de flat aan het Tarwekamp, toen ze werden opgeschrikt door de enorme explosie. "Alles trilde", zegt Iwan. "Ik zei tegen mijn vrouw en dochter: kleren aan en wegwezen." De gevolgen van de explosie waren enorm. Een inferno verwoestte een groot deel van de flat.

Bekijk hier hoe het er nu en voorheen uitzag op de rampplek:

Het gezin Wind woonde er al 20 jaar, een paar deuren van de zwaarstgetroffen huizen. "De kinderen zijn er opgegroeid. Ze weten niet beter", vertelt vader Iwan. "Het was er erg prettig en hadden goed contact met de buren." Dat dat zo ineens weggevaagd wordt, is onwerkelijk, zegt de man die werkt als buschauffeur in Leiden. "Je ziet het wel eens op tv, maar als je er middenin zit… dan is het zo anders, zoveel groter."

Opgevangen in hotel

Het gezin werd opgevangen in een hotel in de buurt. "Gelijk kwam er van alle kanten steun en hulp. Dat is hartverwarmend, zeker." Zondag en maandag mochten ze even terug naar hun huis, dat flink beschadigd raakte. "Dan sta je ineens in je huis om spullen uit te zoeken die je het meest waardevol zijn. Dat is zo vreemd en pijnlijk."

Ook de aanblik van het gapende gat in de flat, is niet te bevatten. "Toen we dat voor het eerst zagen, was dat gek en dubbel. Je bent blij dat je het hebt overleefd, maar er is zoveel leed. Zo ligt onze buurvrouw nog zwaargewond in het ziekenhuis. We maken ons zorgen om haar."

Wat de ramp heeft veroorzaakt is nog altijd onduidelijk, maar op de plek van de explosie zijn jerrycans gevonden was zou kunnen wijzen op opzet:

Iwan realiseert zich dat hij eigenlijk nog niet eens zo met het emotionele bezig is geweest. Dat zal later zeker komen. Er moeten zoveel dingen worden geregeld. Een plek om te wonen bijvoorbeeld. Of ze ooit terug kunnen, is maar de vraag. "Maar eerlijk", zegt hij "ik denk niet eens dat we het willen. Want je kunt toch nooit meer slapen op die plek? Ook andere buren denken er zo over."

Eerst maar eens de korte termijn. Vandaag moeten ze net als de andere geëvacueerden (van in totaal zo'n 15 huizen) het hotel uit en het is nog de vraag waar ze komende nacht slapen. Wellicht regelt de gemeente iets tijdelijks. En als dat niet lukt, komt de verzekering in beeld om vervangende woonruimte te vinden. "Het blijft allemaal erg onzeker", zegt Iwan. "In deze tijd liggen de woningen niet voor het oprapen."

Oproep op Facebook

Zijn vrouw Patricia plaatste de oproep op Facebook in de hoop dat iemand een rustige plek voor hen heeft waar ze met z'n viertjes wat langer kunnen blijven. "We hebben al een aanbod gekregen, heel aardig, maar dat is anderhalf uur rijden. Patricia werkt hier en ik in Leiden. Dat lukt gewoon niet."

Iwan en Patricia willen snel weer aan het werk kunnen, hoewel hun werkgevers heel erg meedenkend zijn. "Maar we hopen dat alles snel weer enigszins normaal is."

Zodat ze iets nieuws kunnen opbouwen.