Samih bedankt agenten na fatale hartaanval van zijn vader: 'Achter dat uniform zit een mens'

Helaas redde Samihs vader het niet. 

Wat volgde op 14 mei van dit jaar in Rotterdam was een intens en emotioneel moment, waarbij agenten meer deden dan alleen hun werk. Ze bleven bij Samih, ondersteunden hem en boden rust in een situatie vol paniek. "Nadat ze de reanimatie van mij overnamen, kreeg ik een blackout. Ik kon niet meer helder nadenken, maar door hun professionele houding werd ik kalmer en kon ik de juiste antwoorden geven aan het ambulancepersoneel", vertelt Samih, nog altijd geëmotioneerd.

'Hand om me heen'

Hij was op dat moment alleen thuis. Zijn zusje woont in Dordrecht en zijn moeder was op familiebezoek in België. "Met een liefdevolle hand om me heen vroeg de politie of er iemand was die ik kon bellen. Ze bleven bij me tot mijn zusje er was. Dat was enorm waardevol. Ik had anders echt niet geweten wat ik moest doen."

De houding van de agenten maakte diepe indruk. "Ik dacht altijd bij politieagenten: ze doen hun werk en that's it. Maar dit meelevende en sociale aspect had ik niet verwacht. Ook de wijkagent meldde zich de volgende dag. Ze gaf zelfs haar telefoonnummer. Dat heeft zoveel indruk gemaakt."

De vader van Samih werd in Marokko begraven. Bij terugkomst wilde Samih iets terugdoen, en daarom vroeg hij via de Stichting Waardering Erkenning Politie (WEP) het Blauwe Hart aan. "Dat is een blauw hartje met een gouden rand. Een speldje als symbool voor erkenning en waardering, dat zowel burgers als agenten kunnen geven aan iemand die het verdient," vertelt Lies Fris, projectleider van WEP.

Erkenning en waardering

De stichting bestaat inmiddels twaalf jaar en is opgericht om erkenning voor en waardering van de politie te bevorderen. "Het team bestaat uit vijf mensen. Onze directeur is oud-korpschef Henk van Essen. Hij heeft altijd met ingewikkelde materie te maken gehad. Toen hij bij ons kwam, zei hij: 'Eindelijk kan ik iets terugdoen voor de collega's die dag in dag uit dit belangrijke werk doen.' Als korpschef word je geleefd, nu kan hij die waardering en erkenning zelf overbrengen. Negen van de tien keer deelt hij dan ook het lintje uit", vertelt Fris.

Het hele team van WEP gelooft sterk dat complimenten heel hard nodig zijn voor agenten. Het moment van overhandiging van het speldje komt altijd als een verrassing. "We proberen hen met een smoes om de tuin te lokken, dat is niet altijd eenvoudig. Een goede politieagent is van nature nieuwsgierig en oplettend. Tot nu toe lukt het altijd. We proberen ook een persoonlijke speech te schrijven, omdat dat echt binnenkomt. Wat we vaak terugkrijgen, is dat zo'n moment – waarin je persoonlijk wordt bedankt – helend werkt."

Werkt helend

Volgens Fris blijft politiewerk complex. "Je krijgt zoveel te zien. Het is niet gewoon werk. Het blijven mensen, en zulke gebeurtenissen nemen ze ook mee. Je kunt je hart daar niet voor afsluiten. Op de noodhulp is er zelden tijd om stil te staan bij wat er is gebeurd, of om te horen hoe het is afgelopen."

Doordat Samih het Blauwe Hart aanvroeg, was die ruimte er dit keer wel. "Opeens stond hij daar, met een bos bloemen en doosjes Merci. Het was helend voor iedereen, omdat beide partijen hun verhaal konden doen. Heel eerlijk: zichtbaar raakte het iedereen die betrokken was."

Voor Samih helpt het ook in zijn rouwproces. "Die avond stond mijn wereld stil. Ik wist niet wat ik moest doen, en het had zoveel impact op me. We hebben mijn vader niet kunnen redden. Door hen te bedanken, kan ik die avond beter verwerken. Ik heb mijn vader daar in bed aangetroffen. Dat beeld raak je niet snel kwijt. Het geven van het Blauwe Hart is voor mij onbewust helend geweest."

"Zoveel mensen denken nog steeds: de politie is er alleen om boetes uit te delen. Maar ze doen zoveel meer. Achter dat uniform zit een mens met gevoel. Dat zal ik nooit meer vergeten."