Coronavirus uitgeschakeld: wat nu? Dat is de vraag in Nieuw-Zeeland

Vorige week werd in vrijwel alle Nieuw-Zeelandse steden een protestmars georganiseerd. Arbeidsmigranten die door alle reisbeperkingen al meer dan een jaar geen familie hebben kunnen bezoeken, willen dat de overheid de regels aan de grens versoepelt.

Reisbubbel

Sinds een maand is er de reisbubbel met Australië en sinds vorige week mag er ook zonder quarantaine van en naar de Cook-eilanden gevlogen worden. Maar de rest van de wereld blijft voor het coronavrije Nieuw-Zeeland voorlopig ver, heel ver weg.

Verplichte hotelquarantaine

Wie naar Nieuw-Zeeland wil reizen, moet verplicht twee weken in quarantaine in een hotel. Op dit moment kunnen alleen Nieuw-Zeelanders terugkeren, maar daar hangt wel een fors prijskaartje van 3100 Nieuw-Zeelandse dollar (ruim 1800 euro) aan.

In uitzonderlijke gevallen worden ook migranten met een werkvisum toegelaten, maar dan kost de verplichte quarantaine zelfs 5520 dollar (ruim 3200 euro).

"De grenzen, onze belangrijkste bescherming tegen het coronavirus, blijven voorlopig gesloten", zei premier Jacinda Ardern vorige week tijdens een persconferentie. "We moeten er eerst voor zorgen dat meer Nieuw-Zeelanders individueel beschermd zijn tegen het virus door middel van een vaccinatie."

Vaccinatiebewijs

Met het vaccineren schiet het in Nieuw-Zeeland nog niet erg op. Slechts 150.000 inwoners zijn volledig gevaccineerd tegen het virus. Wat als een groter deel van de vijf miljoen Nieuw-Zeelanders straks ingeënt is? Gaan de grenzen dan wel open voor toeristen en arbeidsmigranten met een vaccinatiebewijs?

"Misschien", zei Ardern daarover. "Eerst moet er meer onderzoek verschijnen over de mogelijkheid dat gevaccineerde mensen het virus verspreiden." Hoewel de vaccins goed beschermen tegen een coronabesmetting, is het nog altijd niet duidelijk of vaccins ook overdracht van het virus voorkomen.

'Alles op het spel'

Noraiza Marguez (33) en Pierre Gandino (30), twee buitenlanders met een permanente Nieuw-Zeelandse verblijfsvergunning, gaan ervan uit dat ze voorlopig nog wel even vastzitten in Nieuw-Zeeland. "Ik denk dat premier Ardern het risico niet durft te nemen om de grenzen open te gooien", zegt Marguez. "Alles wat we hier bereikt hebben, hoe comfortabel we onze levens hebben kunnen voortzetten, komt dan op het spel te staan."

'Geen idee hoe pittig het is'

De twee zouden Nieuw-Zeeland in principe kunnen verlaten om later weer terug te keren. Hoewel ze graag familie in Frankrijk en de Filipijnen zouden bezoeken, zijn ze dat voorlopig niet van plan. "Ik wil niet twee weken in een schoenendoos zitten", zegt Gandino over de verplichte overheidsquarantaine.

Voor Marguez is het vooral lastig dat de situatie in Nieuw-Zeeland enorm verschilt met de situatie in de Filipijnen, waar haar familie woont. "Iedereen maakt daar een enorm zware tijd door", legt ze uit. "In het contact met het thuisfront zie ik mezelf vaak als ongevoelig, omdat wij geen idee hebben hoe pittig het is om met het coronavirus te leven."

'Financieel zware klappen'

De Nederlander Ronald Gardebroek (38), die vóór de coronacrisis duizenden Nederlandse stagiairs naar Australië en Nieuw-Zeeland haalde, verwacht ook dat de grenzen voorlopig dicht blijven. Voor zijn bedrijf betekent dat een aderlating.

"Financieel gezien heeft Nieuw-Zeeland al zulke zware klappen weten te verwerken, waarschijnlijk blijft de overheid ook nu voor de gezondheid van de inwoners kiezen", zegt hij.

'We zijn erg kwetsbaar'

De Nieuw-Zeelandse vooraanstaande epidemioloog Michael Baker pleitte vorig jaar bij premier Ardern voor een eliminatiestrategie van het virus. Door die aanpak werd Nieuw-Zeeland één van de beste landen ter wereld om de pandemie uit te zitten.

Is elders ter wereld nu 'licht aan het einde van de tunnel', terwijl de situatie met de gesloten grenzen in Nieuw-Zeeland uitzichtloos is? Welnee, vindt Baker. "Alle landen proberen juist het punt te bereiken waar wij nu staan, zonder zieken en doden als gevolg van het virus", legt hij uit.

"Totdat een groot deel van de bevolking gevaccineerd is, tegen het einde van het jaar of begin volgend jaar, blijven de Nieuw-Zeelandse grenzen grotendeels gesloten voor inwoners van landen waar het virus niet geëlimineerd is."

Dat de reisrestricties voor migranten lastig zijn, begrijpt de epidemioloog. En ook dat de toeristische sector snakt naar meer buitenlandse toeristen kan hij zich voorstellen. "Maar op dit moment is de Nieuw-Zeelandse bevolking erg kwetsbaar", legt hij uit.

Voorbeeldland Taiwan

"Je hoeft alleen maar naar Taiwan te kijken om te begrijpen hoe snel alles kan veranderen." In dat land, waar het coronavirus net als in Nieuw-Zeeland geëlimineerd leek, zijn afgelopen week meer dan 1500 nieuwe coronabesmettingen gemeld.

De inwoners raakten gewend aan de afwezigheid van het virus, er werd amper getest en de quarantaineregels werden voortdurend versoepeld. "Wij moeten niet zelfgenoegzaam worden", zegt Baker. "De hotelquarantaine die ons beschermt, kan een virusuitbraak niet met honderd procent zekerheid voorkomen, het verkleint alleen de kans extreem – zo'n 200 keer – dat het virus in de gemeenschap komt."

Daarom is de epidemioloog blij dat Nieuw-Zeeland momenteel reizigers weert uit landen waar veel besmettingen zijn, zoals India. Dat verkleint het risico op een uitbraak in Nieuw-Zeeland.

'Corona aanpakken zoals de mazelen'

Op de lange termijn heeft ieder land volgens de epidemioloog twee opties: laat je het virus rondgaan (zoals in Nederland het geval is) of besluit je het volledig in te blijven dammen? "Als de vaccins inderdaad zo effectief zijn als ze lijken, hoop ik dat we er in Nieuw-Zeeland voor kiezen om het virus ook op de lange termijn te blijven elimineren."

Het coronavirus wordt dan net zoiets als de mazelen, of polio, legt Baker uit. "Dat kan alleen als een groot deel van de bevolking gevaccineerd is en het virus niet al te veel muteert. Besmette personen gaan in quarantaine, contacten worden opgespoord. Door voor die strategie te kiezen accepteren we géén doden als gevolg van dit virus, zoals elders ter wereld wel het geval is."

'Het was kantje boord'

Terugblikkend op het afgelopen jaar is Baker trots op wat Nieuw-Zeeland bereikt heeft. "Het was kantje boord", vertelt de epidemioloog over de situatie ruim een jaar geleden. "Dat was de meest intensieve periode van mijn werkende leven", zegt hij.

"Niet iedereen stond achter het plan om de grenzen zo snel dicht te doen en in een strenge lockdown te gaan. Maar ik ben blij dat we die weg zijn ingeslagen. Nu moeten we hopen dat de regering het pad blijft volgen en niet zelfgenoegzaam wordt."