Australië op slot door corona: 'We zullen onze familie nog een jaar niet kunnen zien'
Van volle voetbalstadions naar lege straten. Corona leek eerst niet te bestaan in Australië, maar toch zitten nu miljoenen mensen in het land in lockdown. Uit angst voor corona blijven ook de grenzen nog minimaal een jaar potdicht. Nederlanders in Australië zien dat met lede ogen aan: "We kunnen geen kant op."
Terwijl wij in Nederland eind vorig jaar de strenge lockdown in gingen, waren de beelden uit Australië op zijn zachtst gezegd jaloersmakend. Zo werd er gejuicht en geknuffeld door ruim 50.000 fans in een volgepakt rugbystadion. Niet gek, omdat er maar een handjevol besmettingen per dag bij kwamen.
Maar in grote delen van het land kan dat nu niet meer. Verschillende deelstaten zitten in een strenge lockdown. Die in de deelstaat New South Wales, waar Sydney ligt, wordt zelfs met nog eens vier weken verlengd.
De Nederlandse Paulien Roessink woont in Sydney en ziet het somber in. "We mogen niet verder dan 10 kilometer van ons huis komen. En met de besmettingcijfers nu, denk ik dat het nog wel even zal duren." Want, zegt de ook in Australië wonende Nederlandse Nicolien van Vroonhoven: "Ze voeren een nulgevallenbeleid, ze willen het virus helemaal uitroeien".
Voors en tegens van het Australische beleid
Het klinkt als een utopie, een 'nulgevallenbeleid'. Toch zorgt het beleid ervoor dat veel Australiërs zich veilig voelen en bijvoorbeeld sportevenementen in het hele land mogelijk waren. De Australische regering houdt namelijk sinds het begin van de pandemie de grenzen gesloten, met als doel om corona zoveel mogelijk buiten de deur te houden. En waar het virus toch opduikt, stellen deelstaten direct lockdowns in.
Maar de nieuwe deltavariant lijkt de gebreken van het systeem bloot te leggen. De variant van het virus verspreidt zich een stuk sneller, waardoor het aantal besmettingen in Australië stijgt. Voor Nederlandse begrippen is het aantal gevallen nog steeds erg laag, maar in Australië is het alarmerend.
De inwoners zijn namelijk nauwelijks weerbaar tegen het virus. Nog maar zo'n 30 procent heeft een eerste prik gehad. En het vaccinatieprogramma komt maar langzaam op stoom. De overheid heeft weinig vaccins ingeslagen, maar ook zien veel Australiërs het nut van de prikken niet in. Zij houden het virus liever door dichte grenzen buiten de deur.
Maar vooral die dichte grenzen zorgen voor onzekerheid bij Nederlanders in Australië. Zoals bij Nicolien van Vroonhoven. Zij woont met haar gezin al drie jaar in Melbourne. Met de dichte grenzen is reizen naar familie in Nederland praktisch onmogelijk: "Stel, één van je ouders ligt op sterven. Dan kun je niet meteen daarheen."
Daarvoor moet je toestemming vragen. "Je moet zelfs met bewijzen komen dat één van je ouders echt op sterven ligt. Er kan zomaar een paar dagen overheen gaan. En mocht het dan worden goedgekeurd, is het in sommige gevallen al te laat."
En dat leidt tot onzekerheid, ook bij de Nederlandse Paulien Roessink. "Ik woon al vijfenhalf jaar in Australië, maar in de wetenschap dat je in het geval van nood in het vliegtuig kunt stappen naar Nederland en binnen 24 uur daar bent. Maar dat is nu heel lastig."
Petitie
De situatie lijkt voorlopig niet te veranderen, want de grenzen blijven in ieder geval tot midden 2022 dicht. In een online-petitie vraagt Nicolien de Australische autoriteiten om het uitreizen makkelijker te maken. Al meer dan 1200 Nederlanders hebben de petitie inmiddels getekend.
Je hebt niet alle cookies geaccepteerd. Om deze content te bekijken moet je deaanpassen.
Of het wat uithaalt is de vraag. "Het is lastig om zo'n Australische regel aan te pakken. Maar het minste wat ik kan doen, is aandacht vragen voor deze maatregel en de consequenties die het heeft."
Het zorgt er zelfs voor dat Nederlanders in Australië twijfelen over hun bestaan in het land, zegt Paulien Roessink. Zij maakt een radioprogramma voor de Nederlandse gemeenschap in Australië. "Ik spreek Nederlanders die het zo lastig vinden dat ze hun familie alleen maar via beeldbellen kunnen zien, dat ze eraan denken terug te verhuizen naar Nederland."
Een vertrek is voor Nicolien niet aan de orde. "Wij zijn ons er psychologisch op aan het voorbereiden dat we onze familie ook komend jaar niet kunnen zien. Het is niet anders." Maar, zegt Paulien: "Ondanks alles hebben wij dan wel weer het geluk te leven in het prachtige Australië."
