Japan voert walvisjacht op met nieuw moederschip: 'Onbegrijpelijk'
Groter, sneller, verder: het Japanse bedrijf Kyodo Senpaku heeft voor ongeveer 45 miljoen euro een nieuw 'moederschip voor de walvisjacht' laten bouwen. "Een onbegrijpelijke stap, om allerlei redenen", zegt Karen Soeters, oprichter van dierenbeschermingsorganisatie House of Animals.
Hij is 113 meter lang, 21 meter breed, 9300 ton zwaar en kan in één ruk 13.000 kilometer afleggen: het schip Kangei Maru. Volgens de Japanse eigenaars het nieuwe moederschip voor de walvisvaart, volgens tegenstanders 'het grootste drijvende slachthuis ter wereld'.
Walvis uit de automaat
Een van die tegenstanders is Karen Soeters. "Het is afschuwelijk. Dat ze dit schip in deze tijd nog hebben gebouwd is echt volstrekt onbegrijpelijk. Ten eerste: de consumptie van walvisvlees in Japan loopt al jaren terug. Ten tweede: we weten dat walvissen een grote hoeveelheid koolstof opnemen tijdens hun leven. Het is onverantwoord."
De sterke daling in consumptie wordt erkend door het Japanse ministerie van Visserij, schrijft CNN in een reportage. In de jaren 60 aten de Japanners elk jaar nog 230.000 ton aan walvisvlees, tegenwoordig zou dat nog 'slechts' 1000 tot 2000 ton zijn. Desondanks zijn er in het land automaten geplaatst waaruit je walvisvlees kunt kopen zoals je hier een blikje drinken of een reep koopt.
Het wrange, zegt Soeters, is dat Japan niet alleen een groter schip heeft gebouwd, maar ook een walvissensoort toevoegt aan de lijst van dieren waarop jacht wordt gemaakt. Tot nu toe waren drie soorten het doelwit van de Japanners: de noordse vinvis, de dwergvinvis en de brydevinvis. Dit jaar opent Japan ook de jacht op de gewone vinvis. Dat is de op één na grootste soort. (De grootste is de blauwe vinvis. Dat is met een lengte van 30 meter het grootste dier op aarde.)
Om de gewone vinvis aan boord te kunnen slepen en villen, is het schip uitgerust met een slachtruimte die zo groot is als twee basketbalveldjes achter elkaar. Hier zie je die ruimte:
"De gewone vinvis is nota bene een beschermde diersoort", zegt Soeters. "Hij staat op de rode lijst. De populatie is zich nog steeds aan het herstellen van de jacht in het verleden. Dat maakt de opnieuw geopende jacht helemaal een schande."
Japan onttrekt zich al jaren aan de internationale kritiek op de jacht. De Internationale Walvisvaartcommissie (IWC), een mondiale organisatie opgericht in 1946 om de walvissen te beschermen, voerde in 1986 een moratorium in op de walvisjacht.
'Wetenschappelijk onderzoek'
Maar Japan kreeg toch toestemming om jaarlijks enkele honderden dieren te doden, onder het mom van wetenschappelijk onderzoek. Ook IJsland kreeg overigens dispensatie, omdat de jacht in dat land bij de culturele traditie hoort. Vanaf 1993 trok Japan zich helemaal niets meer aan van de afspraken.
Soeters noemt de argumenten als wetenschappelijk onderzoek en cultureel erfgoed 'sprookjes en smoesjes'. "We weten hoe belangrijk de walvissen zijn voor ons ecosysteem. De jacht moet gewoon stoppen."
Walvissen: hoe zit het?
Walvisachtigen zijn zeezoogdieren. Er zijn twee subgroepen: tandwalvissen en baleinwalvissen. Daaronder vallen weer tientallen soorten.
Tandwalvissen zijn jagers die zich voeden met andere vissen. Voorbeelden van deze soort zijn orka's, dolfijnen, bruinvissen en potvissen. Baleinwalvissen voeden zich voornamelijk met plankton en schaaldieren. Voorbeelden zijn de gewone vinvis, de blauwe vinvis, de bultrug, de grijze walvis, de noordkaper en de groenlandse walvis. De blauwe vinvis is het grootste dier op aarde en kan 30 meter lang worden. De gewone vinvis volgt op korte afstand: die kan 27 meter worden.