De opvoedkwestie: 'Mijn kleuter zegt vieze woorden'

Eerlijk is eerlijk, ze heeft er in het begin heus weleens om gegniffeld. Maar nu is de lol er wel af voor Sabine, zegt ze: "Philou roept continu woorden als anus, piemel en ga zo maar door. Dat vindt ze zelf reuze grappig, maar ik kan er niet meer om lachen. Ik heb al heel vaak gezegd dat dit niet netjes is en dat ze ermee moet stoppen - zeker in het openbaar. Maar ze blijft het doen. Is dit een fase? En hoe maken we er een einde aan?"

Voor ouders zijn met taal experimenterende kleuters nogal lastig, maar voor de kinderen zelf ligt dat anders, zegt Annelies Bobeldijk van WOW! Opvoedcoaching: "Dit is compleet normaal gedrag voor kinderen tussen de drie en zeven jaar. Voor hen is het een manier om grenzen op te zoeken: wat mag wel of niet? En wat is grappig? En dit is een veilige tactiek voor ze, want als ouder word je hier meestal niet héél boos van."

Duidelijke zaak waar het vandaag komt, maar hoe ga je als ouder om met een vuilbekkend kind? "Alles wat je aandacht geeft groeit. Dus als je steeds op die woorden reageert, wordt het alleen maar spannender en interessanter. Negeer het dus", adviseert Bobeldijk.

Wat ook kan helpen, is om je kind juist uit te dagen, zegt de opvoedcoach: "Spreek af dat ze drie minuten lang alle vieze woorden mag zeggen, en daarna moet het klaar zijn. Waarschijnlijk houdt ze dat niet eens vol en is de lol er snel van af. Gebruikt ze daarna toch nog zo’n woord, dan verwijs je naar jullie afspraak: nu mag het niet."

"Overigens mag je best een duidelijke grens stellen, bijvoorbeeld dat er niet met kanker wordt gescholden. Spreek woorden af die écht niet mogen en wees daar alert op. Beweeg mee waar het kan, dan kan je grenzen stellen waar het moet. Maar een kleuter die onschuldige vieze woorden gebruikt is niet kwalijk, hooguit soms gênant. Ik zou er letterlijk niet te veel woorden aan vuil maken."

Wil je geen aflevering van deze rubriek missen? Klik dan op de Opvoedkwestie-tag hieronder en vervolgens links bovenin op 'Volgen'.