'Een waterfles met geurpods? Doe effe normaal, zeg'

Ik had de laatste trend maandenlang zorgvuldig buiten de deur weten te houden, ondanks dat Puk (10) en Olle (7) me al meerdere malen op het bestaan ervan hadden gewezen. "Kijk mama, dit is die reclame voor die fles", "Weet je wel hoeveel kinderen in de klas 'm hebben?" Dan knikte ik maar zo'n beetje en hoopte ik dat ze er snel weer over zouden ophouden. Die tactiek had tot nu toe briljant gewerkt. 

Lekker snuiven

Totdat Olle werd uitgenodigd voor het feestje van Daan. Toen kwam ik er niet meer vanaf met een wazig antwoord. Daan wilde maar één ding voor zijn verjaardag, appte Daans moeder in de speciaal voor het partijtje opgerichte appgroep: zo'n waterfles met geurpods die het water een smaak geven. "Zullen we die gezamenlijk geven met een paar vriendjes?" appte de moeder van Max er meteen achteraan.  

Ik bekeek de website van de waterfles in kwestie. ''s werelds eerste drinksysteem waarmee je smaak proeft door geur' las ik. "Lekker snuiven aan je drinkfles en dan proef je water met een smaakje? Doe effe normaal, wat een onzin. Moet je dit horen", las ik voor aan manlief. "Het is water maar dan beter." Nee, het is water maar dan takkeduur", mopperde ik.

"Ik vind het briljant", zei manlief. "Ze kunnen vier tientjes voor een plastic fles te vragen, dat verzin je toch niet?! Iedereen wil zo’n ding. Ik wou dat ik het had verzonnen, serieus."

Ik las nog even verder. "'De waterfles die smaak tot leven brengt' Waar is dat nou weer voor nodig? Drink gewoon water, daar is helemaal niets mis mee en het is nog goedkoop ook."

"Luna zegt dat je er niet eens echt een smaak van in je mond krijgt", vulde Puk aan vanaf de bank. Dat was precies wat ik wilde horen. Als Luna, een van de populairste meisjes van de klas, alweer op de hype was uitgekeken, betekende dat misschien wel dat deze hype na de zomervakantie weer was overgewaaid. 

Ka-tjing!

Ik bekeek de verschillende geurpods die je in de drinkfles kon doen. Watermeloen. IJsthee-perzik. Bosvruchten. Drie pods voor negen euro. En dan kon je er ook nog draaglussen, mondstukken, sleeves en schoonmaakborstels bij kopen. Voor die siliconen fles. Waar je water in doet. Ka-tjing!

"Hahaha en natuurlijk hebben ze ook nog een limited edition", lachte manlief, die ook maar eens een kijkje op de site was gaan nemen. "Geweldig! En iedereen geeft vijf sterren dus dan weet je het wel", grinnikte hij verder.

"Ik doe graag mee met het cadeau", appte ik naar de moeder van Max. Want ik had van haar geleerd dat je je principes voor je eigen gezin moest houden en er niet je schoolgenoten mee moest lastigvallen. Het gezin van Max was thuis praktiserend veganist, maar buiten de deur alleen indien mogelijk en dat vond ik een slimme oplossing voor iedereen. 

Dolgelukkig

"Mam, mag ik er nu ook eentje?", vroeg Olle, die al bezig was met lobbyen voor zijn verjaardag eind augustus. "Plak maar een schijf komkommer op je fles", antwoordde ik, "dat geeft ook een lekker geurtje."

"Maar Daan", sputterde hij tegen. "Daan heeft geluk", zei ik. "Anders leen je ‘m toch een keertje van hem en kijken we daarna wel of je het nog zo leuk vindt."

"En", voegde ik eraan toe, hopend dat hij tijdens de zomervakantie dat hele ding zou vergeten, "als je 'm dan nog steeds echt heel erg leuk vindt, mag je 'm voor je verjaardag vragen. Aan je vriendjes."

Olle keek me dolgelukkig aan. Want mijn principes, had ik zojuist geleerd van de moeder van Daan, daar moest ik vooral mijn eigen kinderen niet al te veel mee lastigvallen.

Geen aflevering van 'bij ons thuis' missen? Klik dan op de 'Bij ons Thuis'-tag en vervolgens op volgen