Beau ziet 'heel veel leed en ellende' in nieuwste Five Days Inside
In alweer de zesde aflevering van Five Days Inside brengt Beau een bezoek een revalidatiecentrum in het Friese Beetserzwaag. “Er is daar ongetwijfeld heel veel leed en ellende.”
“Je zit gewoon gevangen in jezelf”
De meeste patiënten zijn CVA-patiënten, patiënten met niet-aangeboren hersenletsel. In het centrum zitten zo’n 60 patiënten, jong en oud. Daarnaast komen er ook elke dag tientallen mensen naar de kliniek voor zorg en begeleiding.
Meteen op zijn eerste dag komt hij de twaalfjarige Jasmijn tegen. Ze is pas twee weken in de kliniek en vertelt aan Beau dat ze hier zit omdat ze is aangereden terwijl ze overstak. Nadat ze weken lang in het ziekenhuis heeft gelegen, mag Jasmijn nu eindelijk beginnen met revalideren. Ze is van ver gekomen. In het begin kon ze namelijk niet eens praten en alleen maar in bed liggen. Het jonge meisje is enorm dapper en doet het ontzettend goed. Maar Beau kan maar amper bevatten dat het leven van deze jongeren van de een op de andere dag zo enorm veranderd is. “Dat is gewoon je grootste nachtmerrie.”
Hij hoort ook het bijzondere verhaal van de jonge moeder Mariska. Tijdens een fietstochtje doet iemand plotseling de autodeur open, waardoor ze een flinke smak maakt. En dit heeft ervoor gezorgd dat ze niet goed kan lopen, deels doof is, niet meer kan ruiken en niet meer kan proeven. Maar ondanks alles is ze enorm dankbaar dat ze hier mag revalideren." Ik weet dat ik hier aan het juiste adres ben, maar het is wel heel lastig om hier te zijn.” Vooral omdat ze een zoontje van een jaar oud heeft.
Maar ook het verhaal van Anna spreekt Beau aan. Ze is na een explosie in de snackbar ernstig verbrand en werkt nu aan haar herstel. Ze was voor 40% verbrand, en heeft lange tijd in coma geleden. Tot overmaat van ramp is ook nog eens haar moeder drie weken geleden overleden. “Dat heeft wel impact op je (…) Maar ik heb niet vaak dipjes, gelukkig niet.”
Tijdens een middag meekijken met het sporten, is Beau duidelijk geraakt. Vooral omdat de meesten er nog wel zijn, maar hun hersens niet op orde zijn. “Je zit gewoon gevangen in jezelf”, spreekt hij bedroefd.
Toch heeft hij geleerd dat de mens over enorm veel veerkracht bezit en doorzettingsvermogen heeft. En dat het ons allemaal kan overkomen. “Wat je hier beseft is dat het leven zo fragiel is", vertelt 'ie geraakt. " Je leven staat van het ene op het andere moment totaal op z’n kop (...) En dat is wel echt bijzonder om te zien. Het is een huis van hoop.”
De aflevering is vooruit te kijken bij Videoland.