Roos denkt nooit meer dat je makkelijk als vrienden uit elkaar kunt gaan

"Ik was drieëntwintig toen ik mijn ex ontmoette. Hij was erg grappig, lief voor mij en we hadden het gezellig. Samen maakten we prachtige reizen over de hele wereld, vooral Zuid-Afrika maakte diepe indruk op mij. We kochten een huis, vierden een fantastische bruiloft en kregen twee mooie zoons. Al die mijlpalen en hoogtepunten beleefden we samen, in de overtuiging dat we altijd bij elkaar zouden blijven.

Het is lastig om vast te stellen wanneer de eerste barstjes in ons huwelijk verschenen. Natuurlijk had de komst van de jongens een grote impact op onze relatie. Als je kinderen krijgt, veranderen de rollen. Dat zal iedere ouder herkennen. Wat ook meespeelde, is dat ik een paar keer ernstig ziek werd toen onze kinderen nog klein waren. Er ontstonden complicaties na een operatie en ik was niet meer de vrolijke, gezonde Roos van vroeger. Er kwam een verschil in onze balans. Ik had meer hulp en zorg nodig dan mijn ex mij kon geven. Hij kon er niet genoeg voor mij zijn en onbewust ging dat tussen ons instaan, al besefte ik dat toen niet zo."

"De verwijdering had ik eerst niet zo in de gaten. Ik was druk met mijn lichamelijke herstel, daarnaast zat ik in de mallenmolen van de Familie BV, oftewel het draaiende houden van ons gezin, het huishouden, werk en een sociaal leven. Ik kwam amper aan mezelf toe.

En toen ik eindelijk weer een beetje was opgekrabbeld, vertelde mijn ex mij dat hij een ander had. Bam. Het was een klap in mijn gezicht. Ik wíst dat het niet lekker liep tussen ons en dat er iets aan de hand was, maar ik kon me niet voorstellen dat hij vreemdging. Ik had het hem weleens gevraagd, of er een ander in het spel was, maar dat werd dan ontkend. Maar dat ik überhaupt die vraag moest stellen, was een teken aan de wand. Onze verbinding was weg."

Mooiste gesprekken van ons huwelijk

"Iedereen zegt altijd: 'Als ik bedrogen word, gooi ik ‘m eruit.' Maar zo werkt dat niet als je al lang samen bent en een gezin hebt. We kozen ervoor om te kijken of we onze problemen konden oplossen en het vertrouwen herstellen. Daar gaven we onszelf een half jaar voor, zodat we geen keuzes maakten uit woede, angst, wanhoop en verdriet. Ik ben dankbaar voor dat halve jaar, want we hadden toen de mooiste gesprekken van ons huwelijk. Helaas bleek na deze periode dat zijn affaire nog niet was beëindigd. Een scheiding werd daarmee onvermijdelijk."

"Niemand wil in een nare scheiding belanden, de meeste mensen willen in harmonie uit elkaar gaan. Ook ik ging er – misschien heel naïef – vanuit dat wij als vrienden uit elkaar konden gaan. Met goede moed en een positieve insteek stapten wij naar de mediation. Zonder gedoe wilden we alles regelen. Maar deze mediation ging vooral over de zakelijke kant van de scheiding, dus de verdeling van geld, pensioen, het huis en de kinderen.

De problemen begonnen al tijdens deze onderhandelingen. Het was moeilijker dan gedacht om tot een regeling te komen, schema’s op elkaar aan te passen en de tijd met de kinderen te verdelen. Mijn ex en ik dachten dat er rust zou komen zodra deze afspraken waren gemaakt. Nou, vergeet het maar. Want zodra alles is vastgelegd, loop je nog steeds in dezelfde patronen als die er waren tijdens de relatie."

Geen vrienden 

"Nu besef ik: als er geen ruimte is voor verwerking en erkenning voor wat ieders aandeel is, komt er ook geen waardering voor elkaar en voor wat er wél goed ging in de relatie. Mijn ex en ik bleven verbonden door de kinderen, maar ik realiseerde me dat we geen vrienden waren. Met vrienden deel je je angsten, dromen en kwetsbaarheden, de band met je ex blijft vaak beladen."

"Achteraf gezien zijn mijn ex en ik in alle valkuilen gestapt die er zijn bij een scheiding. Een dieptepunt van mij is dat ik echt weleens nare opmerkingen over hem heb gemaakt waar de kinderen bij waren. Dat had ik natuurlijk niet moeten doen, ik liet mijn emoties te veel spreken op dat moment. Ik had het mijn ex en mij gegund dat we samen hulp hadden gekregen bij de verwerking van onze breuk. Dat er met een deskundige werd gekeken naar onze dynamiek, naar waarom wij reageren zoals we doen. En dat we ons huwelijk samen goed konden afsluiten.

Nu was het ineens afgelopen en klaar tussen ons. Terwijl een fijn afscheid de weg vrijmaakt om daarna écht samen ouders te zijn voor de kinderen, en het biedt ruimte voor een gezonde, nieuwe relatie. Want als je je oude troep niet opruimt, neem je het gewoon mee naar een nieuwe partner en gaat het in die relatie vaak weer mis om dezelfde redenen."

Onderzoek wat misging 

"Voor mij is het een wijze les geweest. Inmiddels werk ik als relatietherapeut en scheidingsexpert en dit adviseer ik ook andere stellen die uit elkaar gaan: investeer in de emotionele afwikkeling van je scheiding. Kijk elkaar in de ogen en onderzoek samen wat er misging. Het is mooi als voormalige stellen hier goed uitkomen, daarom haal ik veel voldoening uit mijn werk."

"Nooit meer zal ik beweren dat het simpel is om als vrienden uit elkaar te gaan. En ik zal nooit meer mensen veroordelen als hun breuk moeizaam verloopt. Ik weet nu hoe het is, en hoeveel wanhoop en verdriet er bij een scheiding komt kijken.

Zelf vond ik het ook heel moeilijk toen ik de eerste keer de kinderen ophaalde in het huis waar ik vijftien jaar had gewoond, en ik daar de vriendin van mijn ex zag. Je wordt soms in onmenselijke situaties geplaatst. Ik zal niet zeggen dat het écht nooit kan, om als vrienden uit elkaar te gaan. Maar geloof me, het is zeker niet makkelijk."

Wil je geen aflevering van deze rubriek missen? Klik dan op de Nooit Meer-tag hieronder en vervolgens linksboven op 'Volgen'.

Nooit meer? 

Wil jij ook je verhaal kwijt en vertellen wat je 'nooit meer' wil meemaken, doen of juist laten? We zijn benieuwd naar jouw verhaal. Mail ons op weekendmagazine@rtl.nl