Als dertiger paste Marije haar leven (te veel) aan andermans verwachtingen aan: 'Kies je eigen pad'

Toen journalist Marije Veerman (nu 42), in de dertig was, was ze veel te veel bezig met hoe ze dacht dat anderen vonden dat ze haar leven moest leiden, zegt ze nu. "Ik was bijvoorbeeld zes jaar lang hoofdredacteur van Flair. Toen mijn baan ophield te bestaan, had ik het gevoel dat van mij verwacht werd dat ik een carrièrestap zou maken. Ik solliciteerde op 'hogere' functies, maar werd daar helemaal niet gelukkig van."

Altijd zorgen voor anderen

Hetzelfde merkte ze met de zorg voor haar kinderen – Marije kreeg op haar 25ste met haar man haar eerste kind. "Je doet dan wat anderen doen, of waarvan je denkt dat anderen vinden dat je het moet doen. Terwijl je je natuurlijk de vraag zou moeten stellen hoe jullie samen het gezin willen runnen. 

Ik heb altijd gewerkt, maar daarnaast wierp ik me op als een soort regelaar van ons gezin. Ik was de hele dag bezig met ervoor zorgen dat iedereen in het gezin zo'n smooth mogelijk leven had. Nu denk ik: dat had wel wat minder gekund."

Voor haar boek OMG30, dat (aanstaande) dertigers moet helpen hun eigen weg te vinden, interviewde Veerman meerdere vrouwen van in de dertig of ouder over wat zij hadden willen weten toen ze 30 waren. "Dat leverde veel interessante inzichten op", vertelt ze. 

Vaak in therapie 

"Ik vind het mooi om te zien dat de generatie dertigers die ik heb geïnterviewd echt met zichzelf aan de slag zijn gegaan, therapie hebben gevolgd en veel meer durven te staan voor wat zij willen, dan misschien onze moeders deden." 

Zo zei podcastmaker en schrijver Nina Pierson: "Wij zijn een generatie dertigers die het meest in therapie zijn gegaan, patronen hebben doorbroken en met onze trauma’s hebben gedeald. Ik ben nieuwsgierig wat dat gaat doen met onze kinderen."

Tijdens de gesprekken merkte Veerman ook dat bijna iedereen op deze leeftijd iets heftigs heeft meegemaakt. "Je denkt vaak dat je de enige bent, maar ook als ik dacht dat ik met iemand een luchtig gesprek zou hebben, kwam er iets naar boven. Zo vertelde ondernemer Ginny Ramkisoen over het verlies van allebei haar ouders op jonge leeftijd."

Het gaf Veerman, die 'in een enorm veilig nest' is opgegroeid, 'met twee ouders die nog bij elkaar zijn', ook inzichten over haar eigen leven. "Ik heb stappen durven zetten omdat ik dat veilige vangnet had. Mocht er iets misgaan in mijn leven, dan kan ik altijd bij mijn ouders terecht. Ik besefte hoeveel geluk ik daarmee heb en ben daar enorm dankbaar voor. Want wat doe je als je die basis niet hebt? Dat moet een enorme invloed hebben op de keuzes die je durft te maken."

Wat als kinderen ouder zijn?

Een ander belangrijk inzicht kwam van journalist en columnist Floor Bakhuys Roozeboom. "Zij zei: 'Vrouwen worden op twee dingen beoordeeld, die allebei eindig zijn: moederschap en schoonheid. Maar je uiterlijk blijft niet voldoen aan het beeld dat de maatschappij van schoonheid heeft, en op een gegeven moment zijn je kinderen groot en hebben ze je niet meer zo nodig.'"

"Veel vrouwen om mij heen hebben geen carrière gemaakt omdat ze druk waren met de kinderen, terwijl hun mannen dat wel deden. En dan zijn je kinderen tieners of twintigers, wat ga jij dan doen?"

"Hetzelfde met vriendschappen: mijn man heeft nog altijd vrienden met wie hij op het laatste moment kan afspreken, om vervolgens de deur uit te stappen. Ik heb wel vriendinnen, maar spontaan afspreken zijn we verleerd. Nu denk ik: had ik daar maar meer bij stilgestaan. Vroeger kreeg ik wel opmerkingen over waarom ik de kinderen zo laat ophaalde van de crèche, maar niemand zei: waarom zeg je die afspraak weer af, later heb je je vriendschappen nodig." 

Ook leerde ze: laat dingen soms gewoon gebeuren. "Dat zei model Danielle van Grondelle. Zij had van haar moeder geleerd: geluk is als een handje zand. Als je er te hard in knijpt, dan sijpelt het tussen je vingers door weg. Laat je het los liggen, dan blijft het daar."

Niet wachten op kansen 

En van schrijfster Malou Holthuijsen: wacht niet op een kans, maar pak hem. "Veel vrouwen denken dat ze vooral zo goed mogelijk moeten zijn in hun werk, en dan wel gevraagd worden voor een promotie. Maar zo werkt het niet, je moet zelf de regie pakken. Aangeven dat je een andere functie ambieert. Als je wacht tot iemand anders je daarvoor vraagt, dan kun je heel lang wachten."

"En ja, dat is soms ongemakkelijk. We zijn als vrouwen ook te veel bezig met het geluk van een ander. Sieradenontwerpster Anne Vedder vertelde bijvoorbeeld dat zij zelfs in de liefde vooral bezig was met de vraag of zij de ander wel genoeg bood, in plaats van met de vraag of zij zelf gelukkig was in die relatie. Als vrouwen zijn we toch zo geprogrammeerd, en het wordt tijd dat we dat afleren."

Veerman heeft inmiddels wel geleerd om te kiezen voor waar zij blij van wordt. "Na op al die functies te hebben gesolliciteerd waar ik niet gelukkig van werd, wil ik nu vooral doen waar ik blij van word. Op dit moment is dat schrijven. Anderen zouden dat zien als een stap terug, dat raakt me nu niet meer. Ik besef steeds meer dat je in het leven je eigen pad moet kiezen en je niet van de wijs moet laten brengen door verwachtingen of keuzes van anderen."

In gesprek met mannen 

En over schrijven gesproken, misschien komt er ooit nog wel eens een volgend boek, over mannen van 30, lacht ze. 

En dan serieus: "Ik zou de gesprekken die ik nu met vrouwen heb gevoerd dolgraag ook met mannen voeren. Want ook zij worden opgevoed met een bepaald rollenpatroon. De druk die zij voelen, om sterk te zijn, weinig emotie te tonen, financieel voor het gezin te moeten zorgen, is een andere, maar het is ook druk. Ik ben heel benieuwd of en hoe dat bij hen knelt."

OMG 30 - Tips en inzichten van bekende dertigers is nu verkrijgbaar.

Klik hier voor meer Lifestyle