'Het voelde alsof dit liedje over mijn stilgeboren zoontje ging'
De dood hoort bij het leven, al staan we daar liever niet te lang bij stil. Denk jij wel eens na over de soundtrack van je leven? Elke week geeft een lezer een inkijkje in diens slotakkoord. Omdat muziek je laat voelen tot in je diepste vezels, op de mooie momenten en de verdrietige. Deze week: Danielle Guanipa-Albers (35), zelfstandige in de zorg, uit Vlissingen, barstte twee jaar geleden in huilen uit toen ze dit nummer hoorde.
Welk nummer wil je sowieso laten horen op je eigen afscheid?
Rainbow In The Sky van Alpha Blondy.
Je hebt niet alle cookies geaccepteerd. Om deze content te bekijken moet je deaanpassen.
Waarom juist dit nummer?
"Een jaar of twee geleden had ik ‘s avonds een vriendin op bezoek en we besloten om samen een concert van Alpha Blondy te kijken op tv. Niet eens bewust, gewoon even leuk. Dit nummer kwam, Rainbow in The Sky, en ineens begon ik te huilen. Echt, ik wist niet wat me overkwam. Of het nu de melodie was, of de tekst: het voelde alsof dit nummer regelrecht over mijn zoontje Shiandro ging. Hij is de derde van mijn zes kinderen en is met 38 weken in mijn buik overleden."
"Ik denk elke dag aan hem, uiteraard, al twaalf jaar lang, sowieso omdat zijn naam op mijn arm getatoeëerd staat, maar vooral omdat hij het kind is dat altijd een open eind zal blijven. Het leek alsof ik door dit liedje even contact maakte met de hemel, en daarom wil ik dit graag laten horen. Dan lijkt het me mooi als alle aanwezigen opstaan en meedansen. Ik wil geen trieste uitvaart maar een herinnering aan mijn leven, vol dans en feest, met een lach en een traan."
En wat zegt het over je leven?
"Ik was op mijn zestiende al moeder en ben onlangs getrouwd. Mijn oudste is 18 en mijn jongste is 2. Alles wat ik in mijn hoofd heb, doe ik ook gewoon. Ik stel niks uit. Als voor mij de dag morgen zou komen, dan zou ik het erg vinden voor mijn kinderen, maar voor mezelf heb ik alles al gedaan. Ik heb geen bucketlist of dat soort dingen. Misschien komt dat omdat mijn vader op zijn 54e is overleden, ik was toen 17. Als je me nu vraagt wat ik over drie jaar zou willen, dan weet ik het niet. Ik leef bij de dag. Naar het verleden kijk ik niet meer om, want dat is geweest."
"Mensen hoeven later om mij ook niet te rouwen, want ik zou zelf ook niet rouwen. Ik heb alles gedaan wat ik wil, het was gewoon mooi samen en dat is een fijn gevoel om vast te houden. Er staat naar mijn idee ook geen tijd om te rouwen. Als ik nu wegval, dan wil ik dat mijn man doorgaat met zijn leven en dat mijn familie dat ook respecteert. Ik had na Siandro ook heel erg de drang naar nog een kindje, niet om hem te vervangen, maar omdat de wens naar liefde altijd blijft bestaan."
Waar luister je het liefst naar muziek?
"Overal. Ik luister altijd naar muziek. Onderweg, in de auto, het liefst ook op mijn werk. Als ik thuiskom, verbindt mijn telefoon meteen met de speaker. Ik draai alles behalve house. R&B, reggae of salsa misschien wel het meest, al kan ik niet zeggen wat ik wanneer kies. Dat gaat toch op gevoel."
Hoeveel lijstjes heb je staan op Spotify?
"Geen een eigenlijk. Meestal kies ik een nummer op YouTube en dan gaat het vanzelf verder. Zo ontdekte ik ook dat concert van Alpha Blondy twee jaar geleden. Dat vind ik juist zo leuk. Toen Shiandro net geboren was, had de salsaband Aventura net een nieuw album. Ik houd niet van stilte, dus dat wilde ik voor hem ook niet. Ik kon hem niet zo alleen laten liggen, daarom heb ik toen die cd op repeat gezet in het mortuarium. Als dat album voorbij komt spoel ik het soms door, omdat ik het niet altijd even goed kan horen. Soms luister ik het wel, maar ik heb daar ook nog echt een beeld bij, terwijl ik bij Alpha Blondy vooral aan de liefde voor mijn zoontje denk."
Wat is je guilty pleasure?
"R. Kelly. En dat is een lastige, want ik voel me soms schuldig dat ik van zijn muziek geniet, omdat hij nu veroordeeld is. Hij is fout, maar ik vind zijn muziek al leuk sinds mijn puberteit. The worlds greatest vind ik mooi, maar ook Bump ‘n Grind. Hoewel die nu wel heel beladen is, omdat hij zingt My mind is telling me no, but my body, my body is telling me yes. Ik heb zijn documentaire gekeken op Videoland en daar hield ik wel een dubbel gevoel aan over. Al die meisjes die met hem meegaan, vreselijk. Maar goed, zijn muziek hoor ik nog steeds graag."
Meedoen?
Welk nummer moet er op jouw uitvaart worden gedraaid? En wat zegt dat over jouw leven? Wil je meedoen aan deze rubriek, mail dan je verhaal naar hanneke.mijnster@rtl.nl