'Mensen vrezen voor hun medicijn', zegt apothekersassistente Daniëlle

"Mensen zijn bang. Ik denk dat je dat overal ziet, maar bij ons in de apotheek wordt het voor mijn gevoel nogal uitvergroot. Klanten komen binnen met mondkapjes op, durven niet op het apparaat voor een nummertje te drukken, of hebben handschoenen aan."

Mondkapjes

"Vooral die mondkapjes wekken bij ons weer vragen op. Als ik iemand er mee zie, vraag ik meteen: 'U bent toch niet ziek, hè?'"

"Het is echt niet de bedoeling dat hier mensen met klachten komen. De meeste mensen houden zich er netjes aan, maar ik zie nog steeds mensen hoestend voor mijn balie staan. Dat vind ik eigenlijk, als ik heel eerlijk ben, gewoon heel asociaal."

Laat maar bezorgen

"Dan zeg ik ook dat ze dat niet hier kunnen doen, in deze tijden. En dat ze beter kunnen vragen of iemand anders voor hen de medicijnen komt ophalen, of de boel laten bezorgen. Dat doen we ook gewoon. Onze bezorgers draaien echt overuren, niet normaal."

"Ze bellen dan als ze bij de klant in de buurt zijn. 'Ik ben er bijna, ik doe de medicijnen door de brievenbus en u mag de deur niet opendoen'. Wie had dat ooit gedacht, hè, dat het zo zou gaan in ons land?"

"Ook wat medicijnen betreft zijn mensen toch een beetje gaan hamsteren. De telefoon staat roodgloeiend. Mensen met herhaalrecepten bellen toch wel vaker dan normaal een beetje in paniek op. Of ze nog een voorraadje kunnen krijgen."

Logisch, die angst

"Ik snap dat ook wel. Hun leven, of in ieder geval de kwaliteit van hun leven, hangt van die medicijnen af. En op het nieuws ziet iedereen dat medicijnfabrieken stilliggen. Dus ja. Logisch, die angst."

"En mensen kwamen in het begin van deze crisis massaal bij ons voor mondkapjes, desinfecterende zeep, handschoentjes. Niet dat we dat nog hebben, maar goed, ze bleven het proberen. Ik heb nog nooit zo vaak 'nee' moeten zeggen als in die eerste weken."

"Bovendien hebben we die handschoentjes en gel voor onszelf nodig. Ik raak geen medicijndoosje meer aan met mijn blote hand: je weet niet wie er allemaal aan hebben gezeten." 

Smetvrees

"In die zin word je wel een beetje smetvrezerig, maar ik denk dat dat wel goed is. We moeten echt voorzichtig zijn, want als ons team ziek wordt, moeten we dicht. Hoe komen mensen dan aan hun medicijnen? Bovendien: ik heb zelf een dochtertje van zeven maanden. Ik ben niet alleen maar werknemer, maar ook moeder. Ik moet ook op mijn eigen gezondheid letten."

"Er mogen maar vijf mensen tegelijk in onze apotheek komen. We letten daar met z'n allen heel erg goed op, of mensen zich daar aan houden. Sommigen vinden tellen nog een beetje moeilijk blijkbaar."

"We maken met z'n allen overuren, maar ik heb niet het idee dat iemand dat erg vindt binnen ons team. Weet je: wij willen aan de mensen laten zien dat we er zijn. Dat we iedereen zo goed mogelijk proberen te helpen, ondanks de drukte."

Krankzinnig

"Want het is echt bizar druk. Op onze krankzinnigste dag tot nu toe, vorige week, waren er 515 mensen op één dag binnen geweest. Dan lig je er aan het eind van de dag wel vanaf, kan ik je vertellen. Maar je werkt ook met liefde een paar uur langer om de boel op orde te krijgen."

"Dat vind ik wel mooi aan mijn vak, en aan de apotheek. Dat wij mensen kunnen helpen, een beetje geruststellen, en tegelijkertijd gewoon keihard blijven werken. Deze crisis maakt angst los bij mensen, maar ook solidariteit."

Zij houden Nederland draaiende

Premier Rutte zei in zijn toespraak op tv tegen heel Nederland: 'We moeten dit met z'n allen doen'. Maar hoe ziet dat er in het dagelijks leven uit? 

RTL Nieuws plaatst met deze serie dagelijks verhalen van de mensen die doorwerken. De mensen die ervoor zorgen dat onze samenleving, zo goed en zo kwaad als het gaat, door blijft draaien.

Teruglezen? 

Bekijk hier de eerdere afleveringen met juf Ilanit, buschauffeur Bart, pizzabezorger Bora, Niek van de voedselbank en drogist Lammie.

Tips, suggesties? Mail naar lisanne.van.sadelhoff@rtl.nl.