Zij houden Nederland draaiende: 'Ik mis de reizigers', zegt conducteur Roy
Het zijn gekke tijden in Nederland. In deze serie laten we de mensen aan het woord die ons land draaiende houden. Vandaag Roy (38), hoofdconducteur met als standplaats Lelystad. "Ik blijf rijden voor die verpleegkundige zonder auto."
"Als ik een station binnenkom, dan denk ik elke keer weer: het is bijna spookachtig, zo weinig mensen. Ik sta er ook langer te wachten, voor mijn gevoel, want ik hoef veel minder reizigers in en uit te laten stappen.
Het gaat allemaal wat langzamer en ik vind het heel onwennig. Normaal rijd je in de spits met een trein die afgeladen vol is, waarin mensen staan omdat er geen plek is, en nu heb je soms delen van de trein waar níémand zit! In de spits! Bizar."
"Controleren doen we nog wel, maar dan op een andere manier. Er wordt meer bij de poortjes op de stations gecontroleerd of mensen zijn ingecheckt, en in de trein dragen we handschoentjes en geven we het apparaat aan de reizigers, zodat die zélf zijn ov-chipkaart ertegenaan kunnen houden. Een beetje zoals contactloos pinnen.
Verder wassen we onze handen veel op de wc in de trein, of in de keukens van de verblijven op de stations."
Hoi en doei
"Ik mis de reizigers. Dat contact bij de deur, mensen hoi en doei zeggen. Mijn beroep is toch heel sociaal. Dat wist ik altijd al wel, maar nu voel je het ook.
Toen alles nog normaal was, maakte ik vaak praatjes met mensen. Waar gaan ze naartoe, gaan ze iets leuks doen? Je maakt een grapje met kinderen. Maar nu is het er meer op toezien dat iedereen zich aan de regels houdt, en nu is het stiller.
Het voelt ook gek dat je normaal zo veel mogelijk mensen wilt vervoeren, en nu juist zo min mogelijk. Heel onnatuurlijk. Er zijn ook minder collega's aan het werk dan normaal. Velen werken thuis. Of zitten te wachten tot ze worden opgeroepen voor toch een extra trein."
Houd afstand, alsjeblieft
"Ik merk wel dat de mensen die nog wel met de trein reizen, soms moeite hebben met afstand houden. Die gaan dan heel dicht op elkaar staan bij de deur en geven anderen geen gelegenheid om uit te stappen. Ik zie er dan wel op toe dat dat gebeurt. Veiligheid voor alles.
Met het omroepen zeg ik ook: 'Ga verspreid zitten in de trein, laat mensen uitstappen, houd afstand'."
Gezellig dagje uit
"Wat ik ook niet snap: ouders die toch nog met hun kinderen gezellig een dagje uit gaan. Met als gevolg dat er minder ruimte is voor de mensen die écht met de trein moeten, voor hun werk."
"Veel mensen in de zorg, mensen die bij de politie werken, de brandweer, de bouw, hebben de trein nodig. De beroepsgroepen die doorgaan. We zien ook wel veel vakantiegangers die met de laatste vluchten terug naar Nederland zijn gekomen: die moeten natuurlijk ook thuiskomen.
Af en toe hoor je wel ineens dat een trein weer vol is. Te vol. En dan zie ik ook mensen met een aktetas rondlopen, en dan schiet wel even door je hoofd of diegene niet thuis kon werken. Maar aan de andere kant: je wéét het niet, hè, wat iemand doet. Je weet het gewoon niet."
"Ik denk dat als wij stilvallen, net als de metro, bus, tram, er een groot deel van de samenleving stilvalt. Denk aan die verpleegster, een alleenstaande moeder met drie kinderen, die geen auto heeft, en met de trein en bus naar het ziekenhuis moet.
Als wij niet meer rijden, kan zij geen mensen meer helpen. Voor die groep mensen rijd ik door."
Zij houden Nederland draaiende
Premier Rutte zei in zijn toespraak op tv tegen heel Nederland: 'We moeten dit met z'n allen doen'. Maar hoe ziet dat er in het dagelijks leven uit?
RTL Nieuws plaatst vanaf nu met deze serie dagelijks verhalen van de mensen die doorwerken. De mensen die ervoor zorgen dat onze samenleving, zo goed en zo kwaad als het gaat, door blijft draaien.