'We konden pas afscheid nemen toen hij al in een kist lag'
In deze serie laten we nabestaanden aan het woord over hun geliefden die zijn overleden door corona. Deze keer een eerbetoon aan Corstiaan Le Comte (89) uit Rotterdam.
Zijn schoondochter Monica:
"De laatste weken van Corstiaan – zijn roepnaam was Cor – waren afschuwelijk. We hebben hem zeker vijf weken niet mogen bezoeken in het verzorgingshuis. Daardoor konden we pas afscheid van hem nemen, toen hij in de kist lag. Hij is alleen dood gegaan en dat is zo frustrerend.
Hij heeft het virus opgelopen door personeel dat te laat beschermingsmiddelen kreeg. Dat vinden we moeilijk te begrijpen. Het personeel doet ook boodschappen. Later bleek dat meerdere verzorgers corona hadden.
En die mensen konden wel in en uit lopen, zonder mondkapjes. Wij konden hem niet één keer bezoeken, tot zijn dood. Mijn man en ik zijn daar heel boos over."
"Zonder dat nare virus had hij makkelijk 100 jaar kunnen worden."
"Eén keer hebben we nog kunnen videobellen, dankzij onze zoon die in een beschermend pak even bij hem kon zijn. Aan zijn reactie zagen we dat hij dat meekreeg. Hij zag er onverzorgd uit. Dat deed wel een beetje pijn. Maar hij heeft ons nog gezien, dat stelt ons gerust.
Zonder dat nare virus had hij makkelijk 100 jaar kunnen worden. Ja, hij had hart- en longproblemen, maar hij zat goed in zijn vel. Hij at zelfs dingen die hij vroeger nooit wilde, zoals macaroni. "
"Ik mocht de nageltjes van mijn kinderen niet knippen, dat mocht alleen opa doen."
"Cor was een tweede vader voor mij, zeker na het overlijden van mijn eigen vader. Een echte Rotterdammer. Geboren in Rotterdam-Zuid en in het centrum opgegroeid, zijn oude dag bracht hij door in de wijk Ommoord.
Tot een paar jaar geleden was hij actief als verzorger bij de voetbalclub. Hij hield van voetbal. Maar zijn grote passie waren zijn twee kleinkinderen. Hij miste geen korfbalwedstrijd van hen. Iedereen kende hem ook bij de korfbalclub.
Naast zijn werk als automonteur vond Cor het leuk om te 'pedicuren'. Dat deed hij ook na zijn pensioen. Ik mocht de nageltjes van mijn kinderen niet knippen, dat mocht alleen opa doen. Ik heb er zelf ook gebruik van gemaakt. Hij kon ook goed masseren, dat heeft hij vaak genoeg gedaan als ik weer eens last van mijn nek had."
"Oké, eerlijk, hij had ook wel eens zijn buien, maar wat een humor had hij."
"Ik ga mijn schoonvader enorm missen. En ik ben niet de enige. Ook in het verzorgingshuis missen ze hem. Hij was erg geliefd daar. 'Ome Cor' noemden ze hem. Wat hebben we met hem gelachen. Oké, eerlijk, hij had ook wel eens zijn buien, maar wat een humor had hij.
Zijn uitvaart was mooi. Hij zag er toen gelukkig goed verzorgd uit. Mijn zoon reed vooraan in de rouwstoet op een motor. En m’n dochter reed in de oude auto van haar opa. Dat was fijn, want zij waren echt alles voor hem."
Eerbetoon
Elke dag horen we hoeveel mensen er zijn overleden aan het coronavirus. In deze serie portretteert RTL Nieuws mensen achter de cijfers. Nabestaanden kunnen zelf hun geliefde aandragen door een mail te sturen naar eerbetoon@rtl.nl.
Het eerbetoon verschijnt vervolgens op deze pagina.
Onderdeel van dossier
Zij stierven door corona
